condoleren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  condoleren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·do·le·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘rouwbeklag betuigen’ voor het eerst aangetroffen in 1650
• Naamwoord van handeling van het Latijnse dolēre (pijn hebben, zich gekrenkt voelen, treuren over) met het voorvoegsel con- (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
condoleren	condoleerde	gecondoleerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

condoleren

1. overgankelijk medeleven tonen bij het overlijden van iemand

   • We gaan morgen meneer Jansen condoleren vanwege de dood van zijn echtgenote. 

Verwante begrippen

• doleren

Afgeleide begrippen

• condoleantie

Vertalingen

    1. betuiging tonen van rouwbeklag   

Duits: kondolieren (de)

Gangbaarheid

• Het woord condoleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "condoleren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.