koeioneren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koeioneren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• koei·o·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Van het Franse couillonner, in de betekenis van ‘bedillen’ voor het eerst aangetroffen in 1682

Werkwoord

koeioneren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
koeioneren	koeioneerde	gekoeioneerd
zwak -d	volledig

1. overgankelijk op een vervelende en/of vernederende manier de baas spelen over iemand anders

   • Even lijkt het erop dat Simone wraak neemt op de mannen die haar koeioneren. Zo klaagt Peter keer op keer op neerbuigende wijze dat ze niet kan koken. Maar helaas zit dat er niet in. (André Waardenburg NRC 4 juni 2015) 

2. overgankelijk op een pesterige manier bejegenen, sarren, treiteren

Gangbaarheid

• Het woord koeioneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koeioneren" herkend door:

69 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.