koen

Niet te verwarren met: Koen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• koen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘dapper’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• Afgeleid van het Middelnederlandse coene, van het Middelnederduitse köne, van het Oudhoogduitse chuoni.

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	koen	koener	koenst
verbogen	koene	koenere	koenste
partitief	koens	koeners	-

Bijvoeglijk naamwoord

koen

1. dapper, heldhaftig, moedig

   • Een koene ridder. 

Afgeleide begrippen

• koenheid
• koenlijk

Gangbaarheid

• Het woord koen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koen" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.

Deens

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• ko·en

Naar frequentie	45822

Zelfstandig naamwoord

koen

1. nominatief onbepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van ko