Mama Kin
| Mama Kin Song av Aerosmith frå albumet Aerosmith | ||
| Utgjeve | 5. januar 1973 | |
| Innspelt | 1972 | |
| Sjanger | Hardrock | |
| Lengd | 4:26 | |
| Selskap | Columbia | |
| Tekstforfattar | Steven Tyler | |
| Låtskrivar(ar) | Steven Tyler | |
|---|---|---|
| Produsent | Adrian Barber | |
«Mama Kin» er ein song av det amerikanske hardrockbandet Aerosmith, som kom ut i 1973 på debutalbumet deira. Songen vart skriven av vokalisten Steven Tyler. Han var eit fast innslag på Aerosmith-konsertar og dukka opp på fleire livealbum.[1]
Musikk og tekst
[endre | endre wikiteksten]Songen består av eit grunnleggjande gitarriff, med ein sterk rytme som kjem inn mellom teksten i verset og gjennom heile mellomspelet. Det er òg saksofon innimellom gjennom heile songen.
Aerosmith-biografen Richard Bienstock skildra «Mama Kin» som ein «livleg låvebrennar med ein distinkt glam-smak.»[2] Musikkhistorikaren Andrew Grant Jackson hevda at det «oppjaga tempoet» i songen reflekterte «den engstelege ungdomen» til Aerosmith.[3]
Jackson skildra songen som «den første av Tyler sine mange delar om kampen til ein fattig sigøynar for å finna sjelefred i møte med utmattande hindringar som groupiar og marihuana, i håp om at han ikkje treng å gå tilbake på rett spor og jobba for far sin.»[3].
Teksten «Bald as an egg at 18, and working for your daddy's a drag» var ein referanse til turnémanagerren deira, Mark Lehman.[4]
Mottaking
[endre | endre wikiteksten]Ultimate Classic Rock-kritikaren Chad Childers rangerte «Mama Kin» som den sjuande beste låten til Aerosmith på 1970-talet.[5] Ultimate Classic Rock-kritikaren Michael Gallucci sa at i motsetning til dei fleste av låtane på albumet, er «Mama Kin» «sprengfull av lokomotiv-action, sjølv om han til tider »høyrest varsamt ut, ikkje sikker på om han skal ta det neste steget, og start-stopp-progresjonen til rytmen bryt flyten.[6] Gallucci sa òg at «gitaren til Perry struttar av sjølvtillit, og høgg laus på dei tomme romma som om sjølve eksistensen avhang av det.»[6]
Aerosmith-biografen Martin Huxley kalla «Mama Kin» ein «anerkjend klassikar», og sa at han «innkapsla alle dei beste kvalitetane i den tidlege rhythm 'n' roll-tilnærminga deira, med sjelfulle tillegg frå saksofonen til studiomusikaren David Woodford».[7]
Ettermæle
[endre | endre wikiteksten]Ein konsertversjon av songen bidrog til at bandet fekk den første platekontrakten sin med Columbia Records.[8] Songen har òg vore eit fast innslag på Aerosmith-konsertar gjennom heile karrieren til bandet. Liveversjonar av songen dukka opp på Live! Bootleg, Classics Live, A Little South of Sanity og The Road Starts Hear.
Songen har òg dukka opp på fleire Aerosmith-samlingar, inkludert Gems (1988), Pandora's Box (1991), Pandora's Toys (1995), O, Yeah! Ultimate Aerosmith Hits (2002), Greatest Hits 1973-1988 (2004) og Devil's Got a New Disguise (2006).
Referansar til songen=
[endre | endre wikiteksten]I desember 1994 opna bandet ein musikklubb kalla Mama Kin Music Hall i heimbyen Boston.[5][9] I januar 1999 selde Aerosmith sine eigardelar i klubben, som vart kjend som Landsdowne Street Music Hall.[10] Steven Tyler har ei tatovering på armen med uttrykket «Ma' Kin.»[5][11] Han fekk ho då bandet skreiv sitt første album fordi han hadde så stor tru på songen.[12] Tyler og Perry har begge sagt at armen hans var for tynn til å få plass til heile tittelen.[3][13] Shinedown refererer til «smokin' tea with Mama Kin» i songen «Cry for Help» på albumet Sound of Madness.
Guns N' Roses- og Buckcherry-versjonane=
[endre | endre wikiteksten]Songen vart spelt av Guns N' Roses i 1986 og gitt ut same år på EP-en deira Live ?!@ Like a Suicide.[7] Han vart seinare gitt ut på nytt på deira andre studioalbum G N' R Lies i 1988. Det finst òg ein liveversjon av Guns N' Roses som framfører songen saman med Steven Tyler og Joe Perry. Dette var frå ein TV-sendt Guns N' Roses-konsert frå Paris i 1992.[14]
Buckcherry spelte òg inn songen, som dukka opp som eit bonusspor på EP-en Fuck frå 2014. Det er den einaste songen på det albumet som ikkje bruker ordet «fuck» i songen eller har «fuck» som ein del av tittelen.[15]
«Mama Kin» i andre medium
[endre | endre wikiteksten]«Mama Kin» er med som eit nyinnspelt spor i videospelet Guitar Hero: Aerosmith.[16]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Mama Kin» frå Wikipedia på engelsk, den 5. mai 2023.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Gallucci, Michael (24. februar 2015). «Se Aerosmith rocke Donington med 'Mama Kin': Exclusive Premiere». Ultimate Classic Rock. Henta 5. mai 2023.
- ↑ Bienstock, Richard (2020). Aerosmith: The Ultimate Illustrated History of the Bad Boys from Boston. Quarto. s. 30, 44. ISBN 9780760369357.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Jackson, Andrew Grant (2019). 1973: Rock at the Crossroads. St. Martin's. ISBN 9781250299994.
- ↑ «5 interessante fakta om Aerosmiths 'Mama Kin'». Society of Rock. Henta 5. mai 2023.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Childers, Chad (10. september 2012). «Topp 10 Aerosmith-låter fra 70-tallet». Ultimate Classic Rock. Henta 5. mai 2023.
- ↑ 6,0 6,1 Gallucci, Michael (10. september 2014). «Topp 10 Joe Perry Aerosmith Riffs». Ultimate Classic Rock. Henta 5. mai 2023.
- ↑ 7,0 7,1 Huxley, Martin (1995). Aerosmith: The Fall and the Rise of Rock's Greatest Band. St. Martin's Press. ISBN 9780312117375.
- ↑ «The 20 Songs That Can Represent The Career Of Aerosmith». Society of Rock. Henta 5. mai 2023.
- ↑ «Aerosmith Opens Lansdowne Street Music Hall». Boston Globe. 20. desember 1994.
- ↑ MTV News Staff (8. januar 1999). «Aerosmith Dissolve Club Partnership». MTV News (på norsk). Henta 5. mai 2023.
- ↑ «Leseravstemning: De 10 beste Aerosmith-låtene gjennom tidene: 7. 'Mama Kin'». Rolling Stone. Henta 5. mai 2023.
- ↑ Putterford, Mark (1993). The fall and rise of Aerosmith. London: Omnibus Press. ISBN 0-7119-2303-5. OCLC 24848097.
- ↑ Mitchell, Ben (13. august 2018). «Aerosmith-intervju: sannheten om kaoset, kokainen og oppryddingen». Classic Rock Magazine (på norsk). Henta 5. mai 2023.
- ↑ Greene, Andy (25. mars 2014). «Guns N' Roses Jam With Aerosmith In 1992». Rolling Stone (på engelsk). Henta 5. mai 2023.
- ↑ Clarke, Gary (27. august 2014). «Buckcherry - F*k E.P.». Screamer Magazine (på engelsk). Henta 5. mai 2023.
- ↑ Hochberg, Bill (2. august 2008). «Guitar Hero, Rock Band and the Rock 'n' Roll Money Machine». Wired. ISSN 1059-1028. Henta 5. mai 2023.
