Granit
Lo granit[1][2][3] (de l'italian granito)[nòta 1] o la barena[4] es una ròca plutonica a textura granelosa, rica en qüars, que compòrta mai de feldspat alcalin que de plagioclasi. Es caracterizat per sa constitucion en minerals: qüars, feldspats potassics (ortòsas) e plagioclasis, micas (biotita o muscovita). Lo granit e sas ròcas associadas forman l'essencial de la'escòrça continentala de Tèrra. Es un material resistent plan utilizat en construccion, pasiment, decoracion, escultura, jos l'apellacion granit.
_18.jpg)
Es tanben una apelacion comerciala que designa una ròca dura e granuda que s'utiliza dins l'escultura, l'arquitectura o l'ornamentacion, qué que sieche sa natura geologica.
Etimologia
modificar
Pòrta de nombroses noms en occitan, sustot grison, frejal (var. -au), area e miura.[5]
Per barena, i a las variantas varen e varena.[5]
Exemples
modificarGranit polit
modificar
Nòtas
modificar- ↑ Dins Lo Tresaur dau Felibritge, F. Mistral cita una prononciacion granito (en nòrma mistralenca) al costat de granit, mas aquela prononciacion sembla estinta.
Referéncias
modificar- ↑ «Granit» (en francés). Multidiccionari Occitan Dicod'Òc. Congrès permanent de la lenga occitana.
- ↑ Toscano, Reinat. Diccionari de lenga d'òc d’après lo parlar niçard. Auba Novèla.
- ↑ Mistral, Frederic. Lou Tresor dóu Felibrige (TDF).
- ↑ Academia Occitana-Consistòri del Gai Saber. Diccionari General de la Lenga Occitana (DGLO), 2008-2024.
- ↑ 5,0 et 5,1 Error de citacion : Balisa
<ref>incorrècta ; pas de tèxte per las referéncias nomenadasDicodòc.
