Sant Amanç de Solt
Vilatge d'Occitània |
Sant Amanç de Solt[1],[2],[3],[4] (Saint-Amans-Soult en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.
Sant Amanç de Solt
Saint-Amans-Soult | ||
---|---|---|
La torre octogonala de la glèisa de Sant Amanç de Solt. | ||
| ||
| ||
Geografia fisica | ||
Coordenadas | 43° 28′ 40″ N, 2° 29′ 26″ E | |
Superfícia | 24,87 km² | |
Altituds · Maximala · Mejana · Minimala |
1 172 m 280 m 239 m | |
Geografia politica | ||
País | Lengadòc | |
Estat | França | |
Region 76 |
Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus | |
Departament 81 |
Tarn | |
Arrondiment 812 |
Castras | |
Canton 8128 |
Sant Amanç de Solt | |
Intercom 248100430 |
Comunautat d'aglomeracion de Castras - Masamet | |
Cònsol | Alexis Mouret (2020-2026) | |
Geografia umana | ||
Populacion Populacion totala (2018) |
1 539 ab. 1 662 ab. | |
Densitat | 66,18 ab./km² | |
Autras informacions | ||
Còde postal | 81240 | |
Còde INSEE | 81238 |
La comuna èran abans nomenada Sant Amanç de la bastida e cambièt de nom en 1851 en omenatge al Marescal Solt, nascut dins la comuna en 1769.
Geografia
modificarLa comuna de Sant Amanç de Solt es situada dins la val de Toret al sud del departament de Tarn a mièg camin sus l’axe rotièr entre Tolosa e Besièrs. Dins lo Pargue Natural Regional del Naut Lengadòc, entre la Montanha Negra al sud e los Monts de La Cauna al Nòrd, aquela region es lo cap sud del Massís Central. Lo vilatge es installat sus la riba esquèrra de Toret. Aquel riu foguèt, de la fin del sègle XIX al començament del sègle XX, al centre de la revolucion industriala, amb coma principala activitat l’industria textila.
Istòria
modificarExistissiá alara un sol Sant Amanç bastit al pè de la Montanha Negra lo long de la riba esquèrra de Toret.
1225: d'abitants volent se liberar de la tutèla del senhor, fondèron una bastida sus l’autra riba de Toret. Atal nasquèt Sant Amanç La Bastida, vila franca que son sobeiran dirècte èra la Corona de França. Lèu la novèla ciutat s’enrodèt de barris e foguèt comunament designada per Sant Amanç vila mendre per oposicion a Sant Amanç primièr (sus la riba drecha de Toret) que venguèt vila màger (uèi nomenada Sant Amanç de Val Toret). Dempuèi la creacion de Sant Amanç vila mendre, lo rei se comportèt en sobeiran e senhor absolut d'aquela vila, que ne faguèt una plaça fòrta de Lengadòc.
1572: pendent la guèrra de religion, ambedós Sant Amanç se pelegèron pendent quatre jorns; la vila demorèt fin finala dins las mans dels protestants que destruiguèron la glèisa primièra del sègle XIII en 1581 per bastir un Temple. Pasmens tornèt èsser bastida 100 ans mai tard jos son nom actual de « Nòstra Dòna de l’Assompcion ». Lo campanar de la glèisa del sègle XIII foguèt conservat; es un bon exemple de l’arquitectura regionala d'aquela epòca. Aprèp aquel periòde de conflictes, lo comèrci se desvelopèt e Sant Amanç de Solt veguèt créisser la produccion de veire. Los gentilsòmes veirièrs s’installèron sus las primièras laissas de la Montanha Negra que lor fornissiá los materials de basa (fusta e silici). Encara son visibles de forns veirièrs del sègle XVII
1806 : lo Baron Gary, prefècte del departament de Tarn prepausèt la reünion dels dos vilatges mas ambedoas municipalitats èran fòrça contra.
1851 : lo 3 de decembre, la vila de La Bastida de Sant Amanç prenguèt lo nom actual de Sant Amanç Solt per remembrar lo grand soldat e òme d’Estat, lo Marescal Solt qu'èra originari de la comuna.
Economia
modificarAdministracion
modificarPersonas ligadas a la comuna
modificar- Jean de Dieu Soult (1769-1851), marescal d'empèri. Balhèt son nom a la comuna.
- Pierre Benoît Solt (1770-1843), general d'empèri.
Veire tanben
modificarArticles connèxes
modificarLigams extèrnes
modificarNòtas e referéncias
modificar- ↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
- ↑ «Toponimia occitana».
- ↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
- ↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».