jorn

Occitan

Etimologia

Del latin diurnum.

Prononciacion

• /d͡ʒuɾ/, /d͡ʒuɾ/, /ʒun/, /ʒun/ (lengadocian)
• /d͡zuʁ/, /d͡zuʁ/ (naut lemosin)

França (Bearn) : escotar « jorn »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
jorn	jorns
[d͡ʒuɾ]	[d͡ʒuɾns]

jorn masculin

1. (astronomia) Periòde de temps que la Tèrra i realiza son movement de rotacion e que se devesís en vint e quatre oras; jornada
2. Periòde que lo solelh esclaira la tèrra (contrari de nuèch); clarum
3. Obertura que daissa passar lo jorn.

Derivats

• jornada
• jornal
• miègjorn

Locucions derivadas

• al jorn de uèi
• un jorn l’autre non
• als grands jorns / als pichons jorns
• donar de jorn

Variantas dialectalas

• dia (gascon)
• jurn [dzyr] (naut lemosin, oest nauta-Viena)

Traduccions

afrikaans: dag (af) alemand: Tag (de) masculin anglés: day (en) basc: egun (eu) breton: deiz (br) bulgar: ден (bg) catalan: dia (ca) masculin corean: 날 (ko) chèc: den (cs) danés: dag (da) espanhòl: día (es) masculin esperanto: tago (eo)

francés: jour (fr) masculin ido: dio (io) indonesian: hari (id) gaelic irlandés: lá (ga) italian: giorno (it) masculin, di (it) masculin japonés: 日 (ja) lituanian: diena (lt) ongrés: nap (hu) polonés: dzień (pl) portugués: dia (pt) sard: die (sc) ucraïnian: день (uk); доба (uk)

Occitan ancian

Etimologia

Del latin diurnum.

Nom comun

jorn masculin

1. Jorn.

   Lo tems vai e ven e vire

   Per jorns, per mes e per ans (Canso, c. 1170, Bernat de Ventadorn)