Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Vejatz lo contengut

Valentinian III

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Version del 30 abril de 2020 a 21.26 per Dhegiha (discussion | contribucions)
(dif) ← Version precedenta | vejatz la version correnta (dif) | Version seguenta → (dif)
Valentinian III
Pèça de moneda dau rèine de Valentinian III
Pèça de moneda dau rèine de Valentinian III
Pèça de moneda dau rèine de Valentinian III
Biografia
Naissença 2 de julhet de 419
N. a
Decès 16 març de 455
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País: Empèri roman d'Occident
Epòca: Antiquitat
Règne: 424 a 455
Davancièr: Joan
Successor: Petronius Maximus

Valentinian III (2 de julhet de 419, Ravena - 16 de març de 455, Roma) fuguèt un emperaire roman d'Occident que reinèt de 424 a 455. Succediguèt a l'emperaire usurpator Joan e fuguèt remplaçat per Petronius Maximus. Maugrat lei temptativas de redreiçament de certaneis emperaires seguents, la fin de son rèine es sovent considerat coma lo començament dau declin definitiu de l'Empèri Roman d'Occident.

D'efèct, lo rèine de Valentinian III fuguèt lo darrier rèine estable de l'Empèri Roman d'Occident e l'emperaire realizèt una òbra legislativa, religiosa e militara fòrça importanta per assaiar de restaurar la poissança de Roman. En particular, gràcias au generau Aetius, leis invasions de 428-431 fuguèron replegadas, lei Wisigòts deguèron acceptar de s'installar dins lo sud de Gàllia e de reconóisser l'autoritat de Roma après tres campanhas victoriosas de 426 a 436, lei Borgondas deguèron acceptar l'estatut de pòble federat en 440 e lei Huns d'Atila fuguèron vencuts en 451. Pasmens, en fòra d'aquelei victòrias, lei vandals de Genseric capitèron de fondar un estat poderós en Africa e lei Romans contunièron de perdre lo contraròtle de la Peninsula Iberica.

L'assassinat d'Aetius per de rasons desconegudas entraïnèt la fin dau rèine. Un complòt organizat per Petronius Maximus, desirós de venjar lo violament de sa frema per l'emperaire, obtenguèt lo sostèn dei partisans d'Aetius e capitèt de tuar Valentinian III en 455.