Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Vejatz lo contengut

Fenolhedés

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Inauguracion del cartèl en occitan pel President del Conselh General, C. Bourquin, en 2007

Fenolhedés (o Fenolheda) es un parçan d'Occitània[1] (e de lenga occitana), dins la region istorica de Lengadòc, situat essencialament dins lo departament francés dels Pirenèus Orientals e tanben un pauc dins lo departament d'Aude amb la Val de Santa Crotz (a l'entorn de Puèglaurenç), lo País de Les (Sant Martin de Les e Atsat) e Rocafortés (Ròcafòrt de "Saut")[2]. (en defòra de Fenolhedés, de Vingrau e de Perilhons, la rèsta dels Pirenèus Orientals se compausa de comarcas catalanas). Fenolhedés confronta al nòrd e a l'oèst los parçans occitans de las Corbièras e del País de Saut (Lengadòc) e al sud las comarcas catalanas de Rosselhon e Conflent.

Sa capitala èra Fenolhet, ara la vila principala es Sant Pau de Fenolhet.

Lo gentilici es fenolhedés -esa.

Fenolhedés èra inicialament una part del comtat de Rasés. Als alentorns de 950 le pagus de Fenolhedés passèt jol vassalatge dels comtes de Cerdanha e Besalú fins a 1111 e mai tard dels comtes de Barcelona[2]. Los ligams feudals se compliquèron entre los comtes de Barcelona, de Fois, de Tolosa e de Carcassona, e la crisi de la Crosada dels Albigeses. Fin finala amb lo Tractat de Corbeil (1258), Fenolhedés passèt definitivament a la corona francesa. Après lo Tractat dels Pirenèus, Fenolhedés s'incorporèt al Rosselhon, puèi departament dels Pirenèus Orientals, levat la Val de Santa Crotz e maites autras comunas que son dins lo departament d'Aude.

Comunas de Fenolhedés

[modificar | Modificar lo còdi]
Panorama de Fenolhedés e dels Pirenèus, dempuèi lo castèl de Querbús
Lo vilatge de Prats de Sornhan

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Frederic Zégierman, Le Guide des Pays de France, Sud, Fayard, 1999
  2. 2,0 et 2,1 Jordi BOLÒS - Víctor HURTADO, , Barcelona, Rafael Dalmau, 2009, 151 p.(ISBN 978-84-232-0734-3), p.9