Pichona Polonha
La Pichona Polonha es una region istorica de Polonha. Es situada en lo sud dau país a l'entorn de Cracòvia e Tarnów. Fins a la Segonda Guèrra Mondiala, la Petita Polonha s'estendiá sus lei monts Santa Crotz, la vau de Sandomierz e lei tèrras autas de Lublin.
En 1038, Cracòvia foguèt capitala provisòria après l'incendi de Poznań per lei Chècs. En 1241, 1259 e 1287, la region foguèt pilhada per lei Mongòls mai en 1320, Polonha foguèt reünificada e Ladislau Ier coronat a Cracòvia. Lo país aumentèt adonc son territòri fins a Kiev pressa en 1569. Puei, la Petita Polonha conoguèt lo declin polonés. De 1795 a 1918, la region foguèt principalament devesida entre Russia, Prússia e Àustria-Ongria. La republica, efemèra, de Cracòvia demorèt formalament independenta de 1815 a 1846 après l'experiéncia corta Grand Ducat de Varsòvia (1807-1813). Dempuei 1918, la region apartèn a Polonha.