Pugmiclan

Vilatge d'Occitània

Pugmiclan
Puymiclan

La glèisa de Nòstra Dòna de Pugmiclan.

Geografia fisica

Coordenadas

44° 30′ 46″ N, 0° 19′ 00″ E

Superfícia

25,74 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

126 m
90 m
42 m

Geografia politica

Guiana
Agenés

França

Los Tuquets de Guiana (Sèishas avant 2015)

Intercom
244701363

Vau de Garòna Aglomeracion

Cònsol

Christine de Nadaï
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

668 ab.

Evolucion de la populacion

681 ab.

Densitat

23,74 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

47350

Còde INSEE

47216

Pugmiclan [pymi'klan] ^[1] (Puymiclan en francés) es una comuna agenesa ^[2], situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Perimètre deu territòri

Comunas confrontantas de **Pugmiclan**
	Sèishas	Montinhac e Topinariá
Viraselh		Sent Bertomiu d'Agenés
Virac de Trec	Gontaut de Nogaret	Agmèr

Toponimia

Las fòrmas ancianas son en latin e per la darrèra en francés : Podii Micla (castrum de ~), en 1239, Podio Miclano (ecclesia de ~), en 1318, Podio Miclano (eccl. Beate Marie de ~) cum suis annexis de Nozeriis, de Guizon et Sancti Cassiani, en 1504, Podio Miclano (eccl. Nostre Domine de Pinibus alias de ~) cum suis annexis, en 1504, Podio Miclano, de Nozeriis, de Boysas et Sancti Cassiani (R. de ~), en 1520, Puymiclan (N.D. de ~) et ses annexes, au sègle XVII. La prononciacion es [pymi'klan]. La comuna es de dialècte lengadocian brajairagués, dit perigòrd, mas a proximitat del gascon planiu (varianta orientala del gascon garonés parlada en Marmandés ^[1]. La prumièra atestacion (d'origina non locala : Omenatges) testimònia d'una prononciacion purament lengadociana, mas la prononciacion observada es gascona, emb la varianta pug del latin podium, bordalesa e vasadesa, e l'articulacion de -n finala.

Nòstra Dòna dels Pins es l'anciana capèla del castèl situada dins lo borg, qu'a remplaçat coma parroquiala N.D. de Feuges (en francés), situada al sud près del cementèri. Las annèxas son Sent Pèir de Nosièras ^[3], al nòrd de Pugmiclan, Guson (< Aguson), « alias de Bourdet », segon Durengues, al sud-èst, Boysas o Doysas (luèc disparegut tanlèu lo sègle XVII), Sent Cassian seriá segon Durengues Sent Gracian de Rebec (nom francés), al sud-èst de la comuna ^[2]. Dins aquela lista es pas question de Sent Pèir de Londres (roïna a la devisa de Viraselh, près de la fabrica Georgelin).

La dificultat es d'explicar lo determinant Micla(n). Se pòt pas acceptar l'explicacion de Massip qu'i vesiá un cognomen latin vengut del grèc arcaïc micla, « craba » ^[4], per de rasons evidentas : dins un nom antic, -cl- se seriá palatalizat en -lh-. Bénédicte Boyrie-Fénié, tanplan coma Dauzat e Rostaing, considèra lo nom coma escur ^[5]^,^[1]. Mas la solucion poiriá èstre un nom romanic coma Miquèl o Micolau, sigut del sufixe -anu(m), utilizat tardivament, e qu'aquel nom se siá sincopat posteriorament. Coma lo tractament del nom es gascon (pug e non pas puèg, -n finala articulada) e que -e- pretonic se pronóncia [ə] en Gasconha occidentala, vocala especialament fragila, Miquèl/Miquèu es pus probable que Micolau : * (Pug)miquelan > [-mikəlan] > [-mik(ə)lan] > [-miklan]. E se lo nom èra antic, çò qu'es improbable per un toponime d'aparéncia feudala, la preséncia d'una vocala entre -c- e -l-, amudida per sincòpa dins un segond temps, auriá empachat la palatalizacion (> -lh-). Lo nom benlèu se formèt en dos temps (l'usatge del sufixe -anum es dobtós après una certana data) : Miquelan-, la proprietat de Michael-, puèi apondi de Pug, mes i a pas de certitud. La sola dificultat, benlèu, es que Miquèl/Miquèu es un nom rare en toponimia a l'Edat Mejana, mès es pas impossible de lo trobar : Puegmichèu.

Nosièras

Del latin nucaria (de nux, qu'a donat notz, « cacau »). Es un luèc plantat de noguièrs^[6].

Guson

Seriá una varianta emb aferèsi (supression del començament) de Aguson ^[2]. Lo nom ven probablament d'un nom latin d'òme Acutius, Acusius o Agusius, emb lo sufixe -one(m). Cf. Gusargues.

Sent Pèir de Londres o Londres

Sent Pèir de Londres es citat dins lo pouillé (inventari de bens eclesiastics) de Valeri (1520) : In archiprebyteratu Vesalmensi [= de Vesaume], Rector de Leda sive Londres, Sancti-Stephani et Sancti-Laurencii ^[7]. Sent Pèir es lo nom de l'apòstol e Leda, un idronime semblable al nom del riu del canton de Montflanquin deviá èsser lo prumièr nom del luèc. Aquò tomba fòrt plan perqué la glèisa es dins la comba d'un riu, Manet, afluent de Trec, çò qu'explica los aigats qu'arroïnèron la glèisa e la fasquèron abandonar. Lo riu a simplament cambiat de nom. La bastida del sègle XIV situada a proximitat portava lo nom de la capitala del duc-rèi.^[8]

Saint-Étienne de Londres (nom francés)

Sent Estève o Sent Estèfe ? Dins l'oèst occitan, las glèisas dedicadas al sent an sovent la fòrma mièja-sabenta Estèfe, mas aquò demandariá verificacion. Sent Estève es considerat coma lo primièr martir de la Glèisa^[9]^,^[10]. Abans d'èsser de Londres, lo determinant èra de Prunhac^[7] (del nom latin d'òme Provinius e sufixe -acum, o de prunus, « prunièr » e sufixe -iacum ^[11]. Lo vilatge a donc de las originas anticas.

Sent Laurenç

Lo nom es lo d'un diague martirizat a Roma, en 258, en burtlant a petit fuèc sus una grasilha, segon la tradicion^[12]^[13]^,^[14]. Sent Laurenç èra sovent apelat Sent Laurenç de Sèishas perqué èra de la jurisdiccion d'aquela vilòta^[7].

Istòria

En 1839, Londres fusquèt annexat a Pugmiclan.^[15]

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai de 2020	2026	Christine de Nadaï
març de 2008	2020	Michel Feyry
març de 2001	2008	Pierre Camani	PS	conselhièr general (2001-2015)
1983	2001	André Vidal	PS	conselhièr general (1976-2001)
	1983
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra deu canton de Sèishas; es adara deu canton deus Tuquets de Guiana, damb Duràs per burèu centralizator.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 611, totala: 629

1 030

1 016

1 139

1 186

1 150

1 070

1 222

1 177

1 204

1 265

1 177

1 184

1 080

1 047

1 063

1 010

977

923

915

890

833

681

733

741

750

728

715

690

657

602

575

565

568

535

545

555
582

2009

2010

565
592

570
597

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 668 abitants e la densitat èra de 25,95 ab/km².

Demografia de Londres