catedrala
Occitan
Etimologia
Del latin tardièr cathedralis, derivat de cathedra « cadièra ».
Prononciacion
/kateˈðɾalo/
Lengadocian : escotar « catedrala »
Sillabas
ca | te | dra | la (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| catedrala | catedralas |
| [kateˈðɾalo] | [kateˈðɾalos] |
catedrala femenin
- Rel. Luòc de culte de la religion crestiana, sèti de l’avescat del diocèsi.
- Èra pas çò parièr per l'abat Fabre, gròs e gras capelan roginal que son cacalàs auriá romput la catedrala de Montpelhièr, bona maissa a trencar d'òsses de guinda o de lèbre e que manjava coma una bèstia, parlant per respècte. (Max Roqueta, "Catarina" dins Verd Paradís II).
Traduccions
|