garra

Occitan

Etimologia

Del gallés *garra « camba, cuèissa »^[1].

Prononciacion

/ˈgaro/, /ˈgaro/

França (Bearn) : escotar « garra »

Sillabas

ga | rra (2)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
garra	garras
[ˈgaro]	[ˈgaros]

garra femenin

1. Anat. Part del còs que s'espandís de l'endarrièr del genolh fins al botelh.

Variantas dialectalas

• jarra (lemosin)

Derivats

• garron

Traduccions

francés: jarret (fr) masculin

Referéncias

• ^[1] Pierre-Yves Lambert, 1995, La langue gauloise, 2nda edicion, edicions errance.

Garlali

Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

Nom comun

garra

1. Aranha.

Referéncias

• Maryalyce McDonald, Stephen A. Wurm, 1979, Basic materials in Wankumara (Galali): Grammar, sentences and vocabulary, PL-B65, Pacific Linguistics, Canberra, Research School of Pacific and Asian Studies, the Australian National University.