persona
Occitan
Etimologia
Del latin persona, masqueta de teatre, ròtle, personatge.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /peɾˈsuno̞/
- escotar « persona »
- provencau /peʀˈsunə/
Sillabas
per | so | na (3)
Nom comun
persona femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| persona | personas |
| [peɾˈsuno̞] | [peɾˈsuno̞s] |
- Individú de l'espècia umana.
- (filosofia) Individú o entitat conscienta de se meteis e per la qual òm reconéis de drechs.
- Personalitat
- (Gramatica) Ròtle que ten la persona o la causa qu'es encausa dins l’enonciar.
- (Drech) Subjècte de drechs, dodat de capacitat e responsable.
Variantas dialectalas
- presone [prœsun'] (marchés)
- porsone [pɔrsun'] (est marchés)