revenja

Occitan

Etimologia

De venjar

Prononciacion

lengadocian /reˈβend͡ʒo̞/, /reˈβend͡ʒo̞/

gascon /reˈβend͡ʒo̞/, /reˈβend͡ʒo̞/

provençau /ʀeˈvẽⁿd͡ʒə/, /ʀeˈvẽⁿd͡ʒə/

Sillabas

re|ven|ja

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
revenja	revenjas
[reˈβend͡ʒo̞]	[reˈβend͡ʒo̞s]

revenja femenin

1. Accion de revenjar, de se revenjar. Accion de remandar a qualqu'un un mal que vos faguèt.
2. (jòcs, espòrts) Segonda partida que se jòga a la demanda del perdent, per tal de tornar ganhar çò qu’aviá perdut.

Parents

• revenjar
• revenjaire

Sinonims

• revenge
• venjança / venjament

Traduccions

alemand: Vergeltung (de), Rache (de), Revanche (de) (espòrt) anglés: revenge (en) basc: catalan: revenja (ca)

espanhòl: revancha (es), desquite (es) francés: revanche (fr) italian: rivincita (it) portugués: vingança (pt), desforra (pt), revanche (pt)

Forma de vèrb

revenja

1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de revenjar
2. segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de revenjar