rude

Occitan

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

/ˈɾyðe/, /ˈɾyðe/, provençal /ˈʀyde/, /ˈʀyde/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	rude	rudes
	[ˈɾyðe]	[ˈɾyðes]
Femenin	ruda	rudas
	[ˈɾyðo̞]	[ˈɾyðo̞s]

rude

1. Ruf de tocar; dur.
2. Aspre de gost ; canin.
3. (figurat) Penós ; fatigant.
4. Violent ; impetuós.
5. Malaisit de passar ; rigorós.
6. Tustant, grossièr, inculte, desagradiu.
7. Desplasent, dur, sevèr.
8. Rigid, austèr.

Derivats

• rudejar
• rudesa / rudessa
• rudament

Traduccions

alemand: rauh (de) (dur), crude (de) (aspre), rude (de) (grossièr) anglés: rough (en) basc: catalan: rude (ca)

espanhòl: rudo (es) francés: rude (fr) italian: ruvido (it), rude (pt) (desagradiu) portugués: rude (pt)

Anglés

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

General /ɹuːd/, /ɹuːd/, /ɹɪʊ̯d/, /ɹɪʊ̯d/

EUA /ɹud/, /ɹud/

AUS /ɹʉːd/, /ɹʉːd/

Estats Units d'America (Connecticut) : escotar « rude »

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude

1. rude ^(oc)

Catalan

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

/ˈɾyde/, /ˈɾyde/, provençal /ˈʀyde/, /ˈʀyde/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudes)

1. rude ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

/ʁyd/, /ʁyd/

França (Somain) : escotar « rude »

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudes)

1. rude ^(oc)

Italian

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

/ˈrude/, /ˈrude/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudi)

1. rude ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin rudis

Prononciacion

Portugal /ˈʀudɨ/, /ˈʀudɨ/; Brasil /ˈɦudʒɪ/, /ˈɦudʒɪ/, /ˈxudʒi/, /ˈxudʒi/

Sillabas

ru|de

Adjectiu

rude masculin o femenin, (plural: rudes)

1. rude ^(oc) dins lo manca de civilitat, incult, violen, grossièr