usurpar

Occitan

Etimologia

Del latin ūsūrpāre.

Prononciacion

lengadocian, gascon /yzyɾˈpa/, /yzyɾˈpa/

provençau /yzyʀˈpa/, /yzyʀˈpa/

Vèrb

usurpar

1. S’acaparar, par violéncia o per engana, un ben, una sobeiranetat, un poder, una dignitat, un títol, una identitat, etc.

Parents

• usurpacion
• usurpaire / usurpador / usurpator
• usurpatòri

Traduccions

alemand: usurpieren (de) anglés: usurp (en) basc: catalan: usurpar (ca)

espanhòl: usurpar (es) francés: usurper (fr) italian: usurpare (it) portugués: usurpar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin ūsūrpāre.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « usurpar »

Prononciacion

Oriental: /uzurˈpa/, /uzurˈpa/

Occidental: nord-occidental /uzurˈpa/, /uzurˈpa/, valencian /uzuɾˈpaɾ/, /uzuɾˈpaɾ/

Vèrb

usurpar

1. usurpar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin ūsūrpāre.

Prononciacion

/usuɾˈpaɾ/, /usuɾˈpaɾ/

Vèrb

usurpar

1. usurpar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin ūsūrpāre.

Prononciacion

Portugal /uzuɾˈpaɾ/, /uzuɾˈpaɾ/

Brasil /uzʊhpˈaɾ/, /uzʊhpˈaɾ/, /uzuɾˈpa/, /uzuɾˈpa/

Vèrb

usurpar

1. usurpar ^(oc)