Ǵorge Iwanow
Ǵorge Iwanow[1], mac. Ѓорге Иванов (wym. [ˈɟɔrɡɛ ˈivanɔf]; ur. 2 maja 1960 w Wałandowie) – macedoński prawnik, politolog, nauczyciel akademicki i polityk, w latach 2009–2019 prezydent Macedonii[a].
_(cropped).jpg) Ǵorge Iwanow (2017) | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1960 |
|---|---|
| Prezydent Macedonii[a] | |
| Okres |
od 12 maja 2009 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Życiorys
edytujWykształcenie i działalność do 2009
edytujǴorge Iwanow urodził się w 1960 w Wałandowie, gdzie ukończył edukację na poziomie podstawowym i średnim. W latach 1978–1982 studiował prawo na Uniwersytecie Świętego Cyryla i Metodego w Skopju. W 1994 uzyskał magisterium z dziedziny prawa i nauk politycznych, a w 1998 doktoryzował się w zakresie nauk politycznych na macierzystej uczelni[2].
W latach 1988–1995 był redaktorem programu trzeciego publicznego radia. W 1995 został asystentem na wydziale prawa Uniwersytetu Świętych Cyryla i Metodego, trzy lata później objął stanowisko asystenta profesora. W 1999 zaczął wykładać problematykę polityki Europy Południowo-Wschodniej na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach[2]. W 1999 został założycielem i przewodniczącym organizacji pozarządowej zajmującej się promocją procesów demokratycznych i kultury politycznej wśród obywateli[3]. W 2001 został dyrektorem studiów politycznych na wydziale prawa skopijskiego uniwersytetu. W 2002 objął stanowisko profesorskie, a w 2004 powołano go na funkcję prodziekana[2].
Prezydentura
edytujW styczniu 2009 na kongresie centroprawicowej partii Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej – Demokratycznej Partii Macedońskiej Jedności Narodowej (WMRO-DPMNE) Ǵorge Iwanow został wskazany jako jej kandydat w wyborach prezydenckich w 2009. Otrzymał 1016 głosów delegatów, podczas gdy jego rywal Todor Petrow zdobył 91 głosów. Ǵorge Iwanow zapowiedział, że jego kampania wyborcza będzie odzwierciedlała jego cechy charakteru i będzie uczciwa oraz skromna[4][5].
W pierwszej turze wyborów z 22 marca 2009 zajął pierwsze miejsce z poparciem w wysokości 35% głosów[6][7]. W drugiej turze głosowania z 5 kwietnia 2009 wygrał rywalizację z Lubomirem Frczkoskim, zdobywając 63% głosów[8]. Tuż po wyborach wyraził wolę poprawy stosunków z Grecją oraz jak najszybszego rozwiązania sporu o nazwę Republiki Macedonii[9].
12 maja 2009 odbyła się oficjalna ceremonia zaprzysiężenia nowego prezydenta. W swoim przemówieniu Ǵorge Iwanow wskazał główne cele prezydentury, do których zaliczył wprowadzenie Macedonii do NATO i Unii Europejskiej. Zapowiedział prowadzenie odpowiedzialnej polityki zagranicznej, opartej na duchu dobrego sąsiedztwa i wzajemnego zaufania, a także poświęcenie szczególnej uwagi stosunkom z Grecją[10]. W uroczystości wzięli udział byli prezydenci Macedonii oraz zagraniczni goście, w tym prezydenci Chorwacji (Stjepan Mesić), Serbii (Boris Tadić), Albanii (Bamir Topi) i Czarnogóry (Filip Vujanović)[11].
W 2014 uzyskał z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze z 13 kwietnia otrzymał blisko 52% głosów. Z uwagi na specyfikę ordynacji wyborczej 27 kwietnia przeprowadzono drugą turę, w której z wynikiem 55% głosów pokonał Stewa Pendarowskiego[12]. W kwietniu 2016, w okresie kryzysu politycznego wywołanego w poprzednim roku ujawnieniem nagrań z nielegalnych podsłuchów, zadecydował o ułaskawieniu polityków objętych postępowaniami karnymi. Wywołało to masowe protesty[13] i wkrótce doprowadziło do częściowego wycofania się z tej decyzji. Urząd prezydenta sprawował do 12 maja 2019. Pod koniec jego urzędowanie w lutym 2019 doszło do zmiany nazwy państwa na Macedonia Północna; Ǵorge Iwanow był przeciwnikiem tej decyzji[14].
Życie prywatne
edytujǴorge Iwanow jest żonaty z Mają Iwanową, z wykształcenia prawniczką. Ma syna Iwana[15].
Wyróżnienia
edytujPublikacje
edytuj- 1994: Ciwiłno opsztestwo
- 1998: Demokratiјata wo podełenite opsztestwa: makedonskiot modeł
- 2003: Sowremeni politiczki teorii
- 2006: Politiczki teorii[2]
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ 82. Transliteracja i transkrypcja współczesnego alfabetu macedońskiego. sjp.pwn.pl. [dostęp 2011-06-24].
- ↑ a b c d Gorgi Ivanov, PhD. ukim.edu.mk. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ ПРЕТСЕДАТЕЛ НА РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА Д-Р ЃОРГЕ ИВАНОВ. president.gov.mk. [dostęp 2018-09-14]. (mac.).
- ↑ Macedonia’s ruling party picks presidential candidate. people.com.cn, 27 stycznia 2009. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ VMRO-DPMNE elects Gjorgje Ivanov for presidential candidate. idividi.com.mk, 26 stycznia 2009. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ Conservative leads Macedonia poll. bbc.co.uk, 23 marca 2009. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ March 2009. rulers.org. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
- ↑ April 2009. rulers.org. [dostęp 2021-01-16]. (ang.).
- ↑ Ivanov wins Macedonia elections. bbc.co.uk, 5 kwietnia 2009. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ Ivanov sworn in as Macedonia’s 4th president. people.com.cn, 13 maja 2009. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ Gjorge Ivanov – new President of Republic of Macedonia. mia.com.mk, 12 maja 2009. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ April 2014. rulers.org. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ Macedonia President Pardons Politicians Facing Charges. balkaninsight.com, 12 kwietnia 2016. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
- ↑ Deputies agree historic name change for Macedonia. france24.com, 11 stycznia 2019. [dostęp 2020-02-04]. (ang.).
- ↑ БИОГРАФИЈА НА ПРВАТА ДАМА НА РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА. president.gov.mk. [dostęp 2018-09-14]. (mac.).
- ↑ Doctor Honoris Causa. ucdc.ro. [dostęp 2022-09-27]. (rum.).