Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Adolf Pietrasiak

Oficer Wojska Polskiego, as myśliwski

Adolf Pietrasiak (ur. 17 listopada 1916 w Kośminie, zm. 29 listopada 1943 nad kanałem La Manche) – podporucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, as myśliwski, kawaler Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Adolf Pietrasiak
8 i 1/10 zwycięstw
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1916
Kośmin

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1943
La Manche

Przebieg służby
Lata służby

1936–1943

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Armée de l’air
RAF

Jednostki

122 eskadra myśliwska
V Klucz Kominowy "Kos"
dywizjon 303
92 dywizjon RAF
dywizjon 308
dywizjon 317

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Lotniczy (dwukrotnie) Distinguished Flying Medal (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Pochodził z rolniczej rodziny Witolda i Antoniny z domu Gołuch. Uczył się w szkole powszechnej w Rykach. W 1933 został przyjęty do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. W 1936 został wcielony do 2 pułku lotniczego w Krakowie i przydzielony do 122 eskadry myśliwskiej.

W kampanii wrześniowej, w stopniu kaprala, wykonał kilka lotów bojowych. 6 września jego P-11c został uszkodzony przez własną artylerię przeciwlotniczą. Granicę rumuńską przekroczył nad ranem 18 września rzutem kołowym. Przedostał się do Francji. Przeszkolony na francuskich myśliwcach, otrzymał awans na plutonowego i po ataku Niemiec na Francję został włączony do polskiego V Klucza Kominowego „Kos” broniącego fabryki lotniczej w Bourges.

5 czerwca 1940 roku na Curtiss Hawk 75A bronił przyzakładowe lotnisko przed formacją He 111. Zaliczono mu wspólne zniszczenie 3 He-111 i uszkodzenie kolejnych 2 (razem zwycięstwa pewne 3/5 i uszkodzone 2/5).

27 czerwca 1940 roku przybył do Wielkiej Brytanii. Przeszkolony w 58 OTU w Grangemouth, przydzielony do dywizjonu 303, następnie do 92 dywizjonu RAF (92 squadron). W lipcu 1941 zniszczył 7 i 1/2 Bf 109. 23 lipca 1941 przeniesiony do dywizjonu 308. 19 sierpnia 1941 zestrzelony nad Francją, podczas lądowania na spadochronie doznał kontuzji nogi. Przez Hiszpanię i Gibraltar powrócił do Anglii w listopadzie 1941 roku. Od 24 sierpnia 1942 roku latał w dywizjonie 317 „Wileńskim”. 1 stycznia 1943 roku został awansowany na podporucznika.

29 listopada 1943 roku wystartował na Spitfirze IX nad Francję, prawdopodobnie na skutek uszkodzenia silnika wodował/rozbił się i utonął[1]. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

Po wojnie rodzina poległego ufundowała symboliczny nagrobek, który stanął na cmentarzu w Rykach.

Zwycięstwa powietrzne

edytuj

Na liście Bajana został sklasyfikowany na 19. pozycji. Zaliczono mu zniszczenie 8 i 1/10 samolotu nieprzyjaciela zestrzelonego na pewno i 2/5 uszkodzonego.

Ordery i odznaczenia[2]

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Na stronie web.me.com podano, że podczas operacji Ramrod 339 nad Dunkierką, jego Spitifre IX MA584 uległ kolizji z innym samolotem
  2. Adolf Pietrasiak [online], www.polishairforce.pl [dostęp 2022-02-01].

Bibliografia

edytuj