Andrea de Adamich

Andrea Lodovico de Adamich (ur. 3 października 1941 w Trieście) – były włoski kierowca wyścigowy. Uczestniczył w 34 Grand Prix Formuły 1, w których zdobył łącznie 6 punktów.

Andrea de Adamich

Andrea de Adamich podczas Grand Prix Niemiec w 1971 roku
Imię i nazwisko	Andrea Lodovico de Adamich
Państwo	Włochy
Data i miejsce urodzenia	3 października 1941 Triest
Sukcesy
1965: Włoska Formuła 3 1966: European Touring Car Championship

Życiorys

Andrea de Adamich w bolidzie Alfa Romeo 33 TT 12 podczas wyścigu 1000 km Nürburgring 19 maja 1974 roku

De Adamich urodził się w Trieście, ale jego rodzina pochodziła z Fiume. Jego przodek, Andrija Ljudevit Adamić, był znanym kupcem.

W 1965 roku de Adamich wygrał mistrzostwa Włoskiej Formuły 3, a rok później - serię European Touring Car Championship (w dywizji 2). Wtedy też nawiązał długoterminową współpracę z Alfą Romeo. W Formule 1 zadebiutował Ferrari w Grand Prix RPA 1968, ale na skutek wypadku po wjechaniu na plamę oleju nie ukończył tego wyścigu. W dalszej części tego sezonu startował w Południowoamerykańskiej Formule 2, ale jego Ferrari nie było konkurencyjne, więc nie odniósł w tej serii sukcesów. Do Formuły 1 wrócił w sezonie 1970, kiedy to ścigał się napędzanym silnikami Alfa Romeo McLarenem. W sezonie 1971 ścigał się Marchem, również wyposażonym w silniki włoskiego producenta.

W sezonie 1972 dzięki sponsorom był kierowcą Surteesa. Wtedy też zdobył swoje pierwsze punkty, finiszując na czwartym miejscu w Grand Prix Hiszpanii.

Sezon 1973 był jego ostatnim sezonem w Formule 1. Wziął wtedy udział Brabhamem w kilku Grand Prix, a w Grand Prix Belgii zdobył czwarte miejsce. Jego ostatnim wyścigiem w Formule 1 było Grand Prix Wielkiej Brytanii, w którym odniósł obrażenia wskutek karambolu. W następnym roku wycofał się ze sportów motorowych.

Obecnie jest dziennikarzem sportowym (prowadzi program "Grand Prix" w telewizji Italia 1) oraz wiceprezydentem firmy N.Technology, zajmującej się przygotowywaniem samochodów wyścigowych dla Alfy Romeo.

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	Msc.	Pkt.
1968	Scuderia Ferrari	Ferrari 312/67	Ferrari V12	ZAF NU	ESP	MCO	BEL	NLD	FRA	GBR	DEU	ITA	CND	USA	MEX				–	0
1970	Bruce McLaren Motor Racing	McLaren M7D	Alfa Romeo V8	ZAF	ESP NZ	MCO NZ	BEL		FRA NS	GBR NW									–	0
		McLaren M14D						NLD NZ			DEU NZ	AUT 12	ITA 8	CND NU	USA NZ	MEX
1971	STP March	March 711	Alfa Romeo V8	ZAF 13	ESP NU	MCO	NLD	FRA NU	GBR NS	DEU NU	AUT	ITA NU	CND	USA 11					–	0
1972	Ceramica Pagnossin Team Surtees	Surtees TS9B	Ford V8	ARG NU	ZAF NS	ESP 4	MCO 7	BEL NU	FRA 14	GBR NU	DEU 13	AUT 14	ITA NU	CND NU	USA				17	3
1973	Ceramica Pagnossin Team Surtees	Surtees TS9B	Ford V8	ARG	BRA	ZAF 8													16	3
	Ceramica Pagnossin MRD	Brabham BT37					ESP NU	BEL 4	MCO 7	SWE	FRA NU
		Brabham BT42										GBR NU	NLD	DEU	AUT	ITA	CND	USA