Heerdt (Düsseldorf)
Heerdt, Düsseldorf-Heerdt – dzielnica miasta Düsseldorf w Niemczech, w okręgu administracyjnym 4, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Düsseldorf. Swoją siedzibę ma tu zatrudniająca 5000 osób centrala niemieckiego oddziału sieci Vodafone[1]. Działa tu również centrala i główna fabryka producenta herbat Teekanne[2]. Dzielnicę zamieszkuje 12 352 osób. Heerdt zamieszkuje wysoki (31,7%) odsetek obcokrajowców, w tym obywateli Japonii (16,1%) i Chin (10,2%)[3].
| Dzielnica Düsseldorfu | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||
| Miasto | |||
| Okręg administracyjny | |||
| W granicach Düsseldorfu |
1 kwietnia 1909 | ||
| Powierzchnia |
4,04 km² | ||
| Populacja (31 grudnia 2011) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość |
2 332 os./km² | ||
| Tablice rejestracyjne |
D | ||
Położenie na mapie Düsseldorfu
| |||
| 51°14′N 6°43′E/51,233333 6,716667 | |||
Położenie
edytujGraniczy z dzielnicami Düsseldorfu Oberkassel od zachodu i Lörick od północy, oraz miastami Neuss od południowego zachodu i Meerbusch od północnego zachodu. Część dzielnicy przylega do rzeki Ren, od której oddzielona jest wałem przeciwpowodziowym[4][5].
Historia
edytujOkolice północnego Heerdt, na pograniczu z Neuss, były zamieszkane jeszcze przed zamieszkaniem ich przez rzymian. Zalążkiem miasta był franciszkański majątek gospodarczy (niem. Fronhof, łać. curtis) bez kościoła, podlegający początkowo pod klasztor św. Quirina w Neuss. W 1074 arcybiskup Kolonii Anno II dokonał podziału ziem pomiędzy parafię w Neuss, która otrzymała majątek gospodarczy, a przeorkę żeńskiego klasztoru pod wezwaniem Św. Quirin, która otrzymała w dyspozycję lasy i dzikie tereny okalające osadę. W tym okresie istniały już pobliskie mniejsze miejscowości Niederkassel i Oberkassel. Do czasów współczesnych nie przetrwała natomiast zniszczona w tym okresie przez Ren osada Neill[6][7].
Wiadomo, że w 1225 istniała już oddzielna parafia w Heerdt[8], w skład której wchodziły również Niederkassel, Oberkassel i Lörick. Tereny osady należały wówczas Hrabstwa Kleve, choć nieznany pozostaje rok jej założenia. Heerdt, wówczas znane jako „Herde”, wchodziło w majątek (niem. Herrschaft), który w 1298 przeszedł z rąk Dietricha Luf von Kleve w ręce Graf Dietricha VI von Kleve[9].
Pod względem politycznym, od średniowiecza do XIV wieku okolica związana była z dworem w Hülchrath, władającym ziemiami w okolicy Neuss. Proces przejścia w pełne władania przez Elektorat Kolonii odbył się w dwóch częściach, w latach 1314 oraz 1392. Zależność ta trwała do 1801[10]. Bezpośrednio w ramach Elektoratu miasto zależne było od amt Linn, na co wskazują dokumenty z tego czasu, opisujące w 1542 własny sąd niższego szczebla miast Heerdt i Büderich, którego decyzje musiały być ratyfikowane przez sąd wyższy w Linn[11]. Zależność od tak odległego miasta – Linn jest obecnie dzielnicą leżącego 25 kilometrów na północ Krefeld – miała również wymiar gospodarzy. Utrzymywany przez Elektorat zakaz budowy nowych młynów oznaczał zależność miejscowych chłopów od młyna w Linn. Zakaz zniesiono w 1575, ale nowy młyn w Heerdt został zniszczony przez landesknecht z Neuss, a kolejny powstał dopiero w XVII wieku[12].
W okresie reformacji Heerdt doznało wielokrotnego zniszczenia, zarówno w czasie Wojny Kolońskiej, jak i wojny osiemdziesięcioletniej, z racji na bliskość do często obleganego Neuss. Liczba mieszkańców spadła z 500 w 1550 do 350 w 1600. Ponieważ ziemie Heerdt w tym okresie nie leżały we władaniu żadnej rodziny arystokratycznej, znajdowała się ona w rękach różnych grup społecznych. Dokument z 1599 informuje, że 30% ziem należało do kościoła, 25% do mieszczan z Kolonii, Düsseldorfu i Neuss a 15% do szlachty. Mniej niż 30% znajdowało się we władaniu mieszkańców miejscowości[13].
W 1794, wraz z całym dorzeczem Renu, tereny Heerdt znalazły się pod okupacją francuską. W tym okresie Heerdt należało do Departamentu de la Roer w Arrondissement de Crévelt i zyskało urząd Mairie[14]. Po wycofaniu z tych ziem Francji, znalazła się ona w Prusach, a urząd Mairie przemianowano na Bürgermeistera. W 1816 miasto stało się częścią kreis Neuss. Chociaż formalnie Heerdt i pobliskie Büderich były oddzielnymi miastami, w praktyce urząd Bürgermeistera obu sprawowany był przez jedną osobę. W 1832 miasto zamieszkiwało 1172 osoby, wszystkie z wyłączeniem dwóch wiary katolickiej[15]. Niezależność Heerdt, wraz z miejscowościami Niederkassel, Oberkassel i Lörick, dobiegła końca w 1909, kiedy zostały włączone do granic miasta Düsseldorf[16].
Infrastruktura
edytujNa obrzeżu dzielnicy, na węźle Düsseldorf-Heerdt kończy swój bieg autostrada A52, przechodząc w drogę krajową 7, w stronę mostu Theodor Heuss Brucke. Na granicy z dzielnicą Oberkassel droga rozchodzi się, prowadząc przez tunel pod dzielnicą Oberkassel do mostu Rheinkniebrucke.
Przez dzielnicę biegnie rozpoczynająca się na Belsenplatz odnoga sieci tramwajowej prowadząca dalej do graniczącego z dzielnicą miasta Neuss. Na linii tej znajduje się również zajezdnia tramwajowa Rheinbahn Heerdt[17].
Przypisy
edytuj- ↑ Vodafone.de – Impressum [online] [dostęp 2021-04-27].
- ↑ Teekanne imprint [online], Teekanne [dostęp 2021-05-04].
- ↑ Statistiche Daten – Landeshauptstadt Düsseldorf [online], Landeshauptstadt Düsseldorf Amt fur Statistik und Wahlen, 31 grudnia 2020.
- ↑ Google Maps – zarys dzielnicy Heerdt, Google Maps.
- ↑ Düsseldorf Maps, Landeshauptstadt Düsseldorf.
- ↑ Theodor Joseph Lacomblet, Archiv für die Geschichte des Niederrheins. In: XIII. Die letzten Spuren des fränkischen Salhofes zu Neuß, t. 2, 1857, [338]322 [dostęp 2021-04-26].
- ↑ Theodor Joseph Lacomblet, Archiv für die Geschichte des Niederrheins. In: Die Mark- und Waldgenossenschaften, XV. Heerdter Wald., t. 3, 1860, [256]248 [dostęp 2021-04-26].
- ↑ Die kirchliche Entwicklung der Pfarrgemeinde St. Benedictus und des Dekanates Düsseldorf-Heerdt, [w:] Karl Maercker, Heerdt im Wandel der Zeit, t. 2, Düsseldorf: Bürgerverein Heerdt, 1980, s. 53–69.
- ↑ Theodor Joseph Lacomblet, Archiv für die Geschichte des Niederrheins. In: XIII. Die letzten Spuren des fränkischen Salhofes zu Neuß, t. 2, 1857, [832]594 [dostęp 2021-04-26].
- ↑ Christian Leitzbach, Chronik der Stadt Düsseldorf bis 2002, cl historia [dostęp 2021-04-26].
- ↑ Hugo Weidenhaupt, Düsseldorf, Geschichte von den Anfängen bis ins 20. Jahrhundert, wyd. 2, t. 2, 1990, s. 399,400, ISBN 3-491-34221-X.
- ↑ Hugo Weidenhaupt, Düsseldorf, Geschichte von den Anfängen bis ins 20. Jahrhundert, wyd. 2., t. 2., 1990, s. 400, ISBN 3-491-34221-X.
- ↑ Hugo Weidenhaupt, Düsseldorf, Geschichte von den Anfängen bis ins 20. Jahrhundert, wyd. 2., t. 2., 1990, s. 399, ISBN 3-491-34221-X.
- ↑ Die Mairien im Département de la Roër in den Jahren 1806, 1808 und 1813, Westdeutsche Gesellschaft für Familienkunde e.V. [dostęp 2021-04-27].
- ↑ Die Rheinprovinz der preussischen Monarchie, oder die Beschreibung der systematischen Eintheilung in Regierungsbezirke, Kreise, Bürgermeistereien und Honnschaften, sowie der Städte, Flecken, Dörfer, einzelner Etablissements. Mit Angabe der Einwohnerzahl, Gewerbe, Merkwürdigkeiten, Anstalten u.s.w.; ein historisch-geographisch-statistisches Handbuch zum Gebrauch aller Stände, Düsseldorf: Werbrunn, 1833 [dostęp 2021-04-27].
- ↑ 1909 (Jahreseintrag für Düsseldorfer Zeitleiste), Landeshauptstadt Düsseldorf [dostęp 2021-04-27].
- ↑ Rozkład jazdy i mapy Rheinbahn [online], Rheinbahn [dostęp 2021-05-04].