Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

Marian Pisarek

As myśliwski, oficer i pilot Wojska Polskiego

Marian Pisarek (ur. 3 stycznia 1912 w Łosiu, zm. 29 kwietnia 1942 we Francji) – major pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, as myśliwski, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Marian Pisarek
12 zwycięstw
Ilustracja
major pilot major pilot
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1912
Łosie k. Radzymina

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1942
Francja

Przebieg służby
Lata służby

1935–1942

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
Armée de l’air
RAF

Jednostki

4 pułk strzelców podhalańskich
6 pułk lotniczy
141 eskadra myśliwska
dywizjon 303
dywizjon 308
131 Polskie Skrzydło Myśliwskie

Stanowiska

zastępca dowódcy eskadry
dowódca eskadry
dowódca dywizjonu
dowódca skrzydła

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
Kampania francuska 1940
bitwa o Anglię

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, czterokrotnie) Medal Lotniczy (dwukrotnie) Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Stanisława i Józefy z Oleksiewiczów. W 1931 zdał maturę w Korpusie Kadetów Nr 2 w Chełmnie. 13 lipca 1932 wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej. 4 sierpnia 1934 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1934 i 93. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie[1]. W 1935 odbył przeszkolenie lotnicze w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie. Następnie został przeniesiony do 6 pułku lotniczego we Lwowie i przydzielony do 61 eskadry liniowej. W 1936, po ukończeniu Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu, został przeniesiony do 4 pułku lotniczego w Toruniu i przydzielony do 141 eskadry myśliwskiej. 18 marca 1938 został mianowany zastępcą dowódcy tej eskadry. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 42. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[2]. We wrześniu 1939 walczył w składzie lotnictwa Armii „Pomorze” uzyskując 1 i ½ zestrzelenia. Od 3 września, gdy poległ w locie bojowym dowódca III/4 dywizjon myśliwskiego kpt. Florian Laskowski, dowodził 141 eskadrą myśliwską.

Jak wielu innych polskich pilotów i żołnierzy poprzez Rumunię dotarł do Francji. Początkowo zgłosił się z grupą pilotów do wyjazdu na Wyspy Brytyjskie, jednak 10 maja po ataku Niemiec na Belgię i Holandię, Francuzi nie zgodzili się na wysłanie polskich pilotów i utworzyli nową grupę szkoleniową. Po przeszkoleniu w St. Etienne na samolotach „Romano” trafili na lotnisko Lyon-Mions, gdzie przeszli szkolenie na samolotach Caudron „Simoun”, Morane 406 i Caudron „Cyclone” 714. 13 czerwca grupa skierowana została do Clermont-Ferrand, po odebranie nowych Moran'ów. Stąd zespół udał się do Chatearoux, by zasilić francuski dywizjon. Nie udało im się połączyć z jednostką, dotarli na lotnisko Gaillac koło Tuluzy, a następnie do Oranu. 2 lipca zostali zaokrętowani na brytyjskie jednostki i następnego dnia popłynęli do Gibraltaru. Stąd, w konwoju, dotarli na Wyspy Brytyjskie.

2 sierpnia 1940 roku został przydzielony do 303 dywizjonu myśliwskiego, gdzie przybył w grupie 21 pilotów 21 sierpnia 1940 roku. 7 września odniósł pierwsze zwycięstwo nad Bf-109, sam zmuszony był jednak do skoku ze spadochronem. Wylądował szczęśliwie, lecz tylko w jednym bucie i dziurawej skarpetce. Jego samolot uderzył w ogródek przy Roding Road 40 w miejscowości Loughton, zabijając 3 osoby.

Do 30 marca 1941 uzyskał kolejne 3 potwierdzone zestrzelenia. W tym dniu został przeniesiony do dywizjonu 308 na stanowisko dowódcy eskadry. Od 23 czerwca do 10 grudnia 1941 roku dowodził 308 dywizjonem myśliwskim „Krakowskim”. 1 września 1941 awansowany został do stopnia majora.

W grudniu 1941 przeniesiony został do 11 Grupy Myśliwskiej jako oficer łącznikowy.

19 kwietnia 1942 roku mjr Pisarek objął dowództwo 1 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. 29 kwietnia 1 Polskie Skrzydło Myśliwskie wyruszyło na wymiatanie w ramach operacji „Circus 145". W trakcie walki z grupą około 15 Fw 190 jego samolot został zestrzelony, a pilot zginął w walce.

Upamiętnienie

edytuj

Marian Pisarek został patronem Szkoły Podstawowej Nr 1 w Radzyminie.

Wizerunek pilota został umieszczony na samolocie myśliwskim MiG-29 nr 56 z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego[3].

31 stycznia 1979 w Warszawie jednej z ulic na terenie obecnej dzielnicy Praga-Południe (osiedle Gocław) zostało nadanie imię Mariana Pisarka[4].

Jego ulica znajduje się również w Krakowie w dzielnicy Czyżyny na os. Dywizjonu 303. Wcześniej na tym terenie znajdowało się zabytkowe lotnisko Rakowice- Czyżyny.

Ulica Mariana Pisarka znajduje się na os. Lotników w Mielcu.

Zestrzelenia

edytuj

Na liście Bajana figuruje na 7. pozycji z 12 pewnymi, 1 prawdopodobnym i 2 uszkodzonymi samolotami.

Chronologiczny wykaz zwycięskich walk powietrznych:

Zestrzelenia pewne:

  1. Hs 126 – 1 września 1939[5]
  2. Hs 126 – 2 września 1939
  3. Do 17 – 2 września 1939
  4. PZL 23B Karaś – 3 września 1939 (omyłkowe zestrzelenie samolotu z 42 eskadry rozpoznawczej)[6]
  5. Bf 109 – 7 września 1940 (Pisarek skacze na spadochronie)
  6. Bf 109 – 15 września 1940
  7. Bf 110 – 5 października[7] 1940 (pilotował Hurricane Mk I, RF-U nr V7503. Bf 110 D-O S9+EH w wersji prototypowej strącił nad Rochester)
  8. Bf 109 – 7 października 1940 (nad kanałem La Manche)
  9. Bf 109 – 27 czerwca 1941[8]
  10. Bf 109 – 2 lipca 1941[9]
  11. ½ Bf 109 – 17 lipca 1941 (wspólnie z por. Tadeuszem Schiele)
  12. Bf 109 – 22 lipca 1941 (koło lotniska St.Omer)[10]
  13. Bf 109 – 14 sierpnia 1941
  14. Bf 109 – 20 września 1941
  15. Bf 109 – 21 września 1941
  16. Bf 109 – 13 października 1941

Uszkodzenia:

  1. Ju 87 – 4 września 1940[11]
  2. Bf 110 – 5 października 1940

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 210, 219.
  2. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 436.
  3. Myśliwce z portretami wybitnych pilotów. polska-zbrojna.pl, 1 marca 2015. [dostęp 2016-01-31]. (pol.).
  4. Uchwała nr 49 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 31 stycznia 1979 r. w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy", Warszawa, dnia 2 kwietnia 1979 r., nr 5, poz. 21, s. 3.
  5. według listy Bajana zwycięstwo wspólne ze Stanisławem Skalskim
  6. według listy Bajana we wrześniu 1939 Pisarek strącił tylko 1 i 1/2 samolotu
  7. według [1] – 5 listopada
  8. Dywizjon 308 zgłosił zestrzelenie 4 Bf 109, ale JG 26 stracił tylko 2
  9. Dywizjon 308 zgłosił zestrzelenie 5 Bf 109, ale JG 26 stracił tylko 2, wśród których był niemiecki as Oberleutnant Martin Rysavy z 8 zwycięstwami
  10. Dywizjon 308 zgłosił zestrzelenie 4 Bf 109 i stratę dwóch własnych pilotów, zginęli: ppor. Władysław Bożek oraz ppor. Mirosław Orzechowski.
  11. według [2] zestrzelenie pewne
  12. Jerzy Pawlak Wrzesień 1939. Polskie Eskadry w Wojnie Obronnej. WKiŁ 1991 r. s. 495

Bibliografia

edytuj