Pseudobazylika
typ budynku kościelnego
Pseudobazylika – typ kościoła, w którym nawa główna jest wyższa od naw bocznych, ale w przeciwieństwie do bazyliki kościół taki nie posiada okien w ścianach nawy głównej ponad rzędami podpór (kolumn lub filarów)[1]. Nawa główna doświetlana jest pośrednio, oknami umieszczonymi w ścianach naw bocznych. Możliwe sposoby przekrycia kościoła pseudobazylikowego to jeden wspólny dach nad trzema nawami lub dach dwuspadowy nad nawą główną i dachy pulpitowe nad bocznymi (podobnie jak w bazylice).
Typologia
edytuj-
Pseudobazylika
-
Kościół halowy o nawach nierówniej wysokości
Przykłady
edytujPolska
edytuj- Chełmno – kościół pofranciszkański św. św. Jakuba i Mikołaja,
- Ciechanów – kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny,
- Grudziądz – kościół św. Mikołaja,
- Jeleśnia – kościół św. Wojciecha w Jeleśni,
- Kwidzyn – katedra św. Jana,
- Pyrzyce – kościół Wniebowzięcia NMP,
Austria
edytuj- Wiedeń-Heiligenstadt – kościół św. Michała
Czechy
edytujFrancja
edytujHiszpania
edytuj- Frómista (Kastylia i León) – kościół św. Marcina
Niemcy
edytuj- Ansbach – kościół św. Jana
- Bensheim – kościół św. Jerzego, klasicista
- Braunschweig – Kościół bratski St. Ulrici (św. Ulryka)
- Einbeck – kościół św. Jakuba
- Hamburg – kościół Główny św. Katarzyny
- Ingolstadt – kościół św. Mateusza
- Bad Königshofen – kościół Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
- Neustadt in Holstein – Kościół miejski
- Marklkofen-Steinberg – Farni kościół Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Włochy
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Historia sztuki. t.19 Słownik terminów artystycznych i architktonicznych. Warszawa: Biblioteka Gazety Wyborczej (licencja wydawnictwo PWN), 2011, s. 39. ISBN 978-83-62095-59-9.