extranjero

extranjero (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ekș.tɾaŋ.ˈxe.ɾo]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obcy, cudzoziemski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) cudzoziemiec

(2.2) zagranica

odmiana:

(1.1) lp extranjero m, extranjera ż; lm extranjeros m, extranjeras ż

(2.1) lm extranjeros

(2.2) blm

przykłady:

(1.1) Esto no es nuestra costumbre, esto es una costumbre extranjera. → To nie jest nasz zwyczaj, to jest zwyczaj cudzoziemski.

(2.1) Todos los años muchos extranjeros llegan a nuestra ciudad. → Co roku wielu cudzoziemców przyjeżdża do naszego miasta.

(2.2) Volvimos del extranjero. → Wróciliśmy z zagranicy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) lengua extranjera → język obcy

synonimy:

(1.1) foráneo, intruso, alienígena, exótico, bárbaro, extraño

(2.1) forastero

antonimy:

(1.1) nativo, nacional

(2.1) compatriota ż/m

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. extranjerizar

rzecz. extranjería, extranjerismo

przysł. extranjis

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.franc. estrangier

uwagi:

źródła: