hrabia
hrabia (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) tytuł szlachecki; zob. też hrabia w Wikipedii
- (1.2) daw. wyższy urzędnik w średniowieczu
- odmiana:
- (1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hrabia hrabiowie dopełniacz hrabiego / hrabi hrabiów celownik hrabiemu / hrabi hrabiom biernik hrabiego / hrabię hrabiów narzędnik hrabim / hrabią hrabiami miejscownik hrabim / hrabi hrabiach wołacz hrabio hrabiowie
- przykłady:
- (1.1) Cieszę się mocno z poznania przyjaciela pana hrabiego i służby moje pokorne polecam[2].
- (1.2) Okręg administracyjny w średniowiecznej Europie Zachodniej zarządzany był przez hrabiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wicehrabia
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) arystokrata
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hrabczuk mos, hrabianka ż, hrabianeczka ż, hrabicz mos, hrabię n, hrabik mos, hrabiostwo n, hrabstwo n
- przym. hrabiowski, hrabski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) count
- arabski: (1.1) كونت m (kūnt)
- baskijski: (1.1) konde
- białoruski: (1.1) граф m (graf); (1.2) граф m (graf)
- bułgarski: (1.1) граф m (graf)
- czeski: (1.1) hrabě m
- duński: (1.1) greve w
- esperanto: (1.1) grafo
- fiński: (1.1) kreivi
- francuski: (1.1) comte m
- hebrajski: (1.1) רוזן m (rozen)
- hiszpański: (1.1) conde m
- interlingua: (1.1) conte
- irlandzki: (1.1) cunta m
- islandzki: (1.1) greifi m
- kornijski: (1.1) yurl m
- litewski: (1.1) grafas m
- łaciński: (1.1) comes m
- łotewski: (1.1) grāfs m
- macedoński: (1.1) гроф m (grof)
- niderlandzki: (1.1) graaf m
- niemiecki: (1.1) Graf m
- norweski (bokmål): (1.1) greve m
- norweski (nynorsk): (1.1) greve m
- nowogrecki: (1.1) κόμης m (kómis)
- portugalski: (1.1) conde m
- rosyjski: (1.1) граф m (graf); (1.2) граф m (graf)
- rumuński: (1.1) conte m
- słowacki: (1.1) gróf m
- słoweński: (1.1) grof m
- szwedzki: (1.1) greve w
- tagalski: (1.1) konde
- turecki: (1.1) kont
- ukraiński: (1.1) граф m (graf); (1.2) граф m (graf)
- węgierski: (1.1) gróf
- wilamowski: (1.1) graof m
- włoski: (1.1) conte m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ S. Żeromski: Popioły/Tom II