krzywa
krzywa (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
przymiotnik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krzywa krzywe dopełniacz krzywej krzywych celownik krzywej krzywym biernik krzywą krzywe narzędnik krzywą krzywymi miejscownik krzywej krzywych wołacz krzywo[1] / krzywa[2] krzywe
- przykłady:
- (1.1) Oprócz matematyki pojęcie krzywej powszechnie stosowane jest w ekonomii.
- (1.1) Prosta też jest krzywą.
- (2.1) Ta linia jest prosta a nie krzywa.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) prosta
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krzywka ż, krzywizna ż, krzywienie n, skrzywienie n, krzywaśnia ż
- czas. krzywić ndk., skrzywić ndk.
- przym. krzywy, skrzywiony
- przysł. krzywo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) od (2.1), patrz krzywy
- uwagi:
- W języku polskim przymiotnik krzywa (2.1) jest przeciwieństwem przymiotnika prosta (zob. krzywy). W matematyce prosta jest szczególnym przypadkiem krzywej (1.1) (nie jej przeciwieństwem!).
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) curve
- arabski: (1.1) خط منحن m (ḫaṭṭ munḥani)
- baskijski: (1.1) kurba
- białoruski: (1.1) крывая ż
- bułgarski: (1.1) крива ż
- chorwacki: (1.1) krivulja ż
- czeski: (1.1) křivka ż
- duński: (1.1) kurve w
- esperanto: (1.1) kurbo
- francuski: (1.1) courbe ż; (2.1) courbe
- hebrajski: (1.1) עקומה ż (akuma)
- hiszpański: (1.1) curva ż; (2.1) curva
- japoński: (1.1) 曲線 (きょくせん, kyokusen)
- litewski: (1.1) kreivė ż
- niderlandzki: (1.1) kromme m/ż
- niemiecki: (1.1) Kurve ż
- nowogrecki: (1.1) καμπύλη ż; (2.1) καμπύλη
- rosyjski: (1.1) кривая ż
- szwedzki: (1.1) kurva w
- ukraiński: (1.1) крива ż
- węgierski: (1.1) görbe
- włoski: (1.1) curva ż
- źródła:
- ↑
Hasło „krzywa” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „krzywa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.