Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

rada

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 10 sty 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Podobna pisownia Podobna pisownia: ráðaräddarådarādařada
wymowa:
IPA[ˈrada], AS[rada] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wypowiedź skierowana do kogoś, zawierająca zalecenie, jak się należy zachować w określonej sytuacji
(1.2) grupa osób, najczęściej wydzielona formalnie w ramach jakiejś organizacji lub społeczności, której celem jest znalezienie poprzez dyskusję lub z racji posiadanego doświadczenia, rozwiązania określonego problemu
(1.3) zebranie, na którym dyskutowany jest jakiś problem

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż od: rad

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lp od: rad (jednostka)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dam ci dobrą radę! Trzymaj się z dala od mojej dziewczyny!
(1.2) Rada nadzorcza oceniła sytuację finansową naszej spółki bardzo pozytywnie.
(1.3) Wodzowie plemion zostali zwołani na radę.
(1.3) Na radzie nauczyciele zastanawiali się, co zrobić z zachowaniem tego ucznia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dobra / zła rada • dawać komuś radę • udzielać komuś rady
(1.2) rada nadzorcza • rada federalna / miejska / narodowa • rada państwa • rada najwyższa
(1.3) udać się na radę
synonimy:
(1.1) porada, zalecenie
(1.2) kierownictwo, starszyzna, zarząd
(1.3) narada, obrady
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. radna ż, radny mos, radzenie n, narada ż, obrady lm nmos, radca mos, porada ż
czas. doradzić, radzić ndk., naradzać się ndk., obradować ndk.
przym. radziecki, radcowski
związki frazeologiczne:
dawać sobie radęczemu sprostać rada nie może, fortuna skojarzymądry przyjmie radę, głupi nią wzgardzinajmniej lubi radę, komu jej najwięcej potrzeba
etymologia:
(1) pol. radzić[1]; źródłosłów dla wł. rada
uwagi:
zob. też rada w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 245.
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rada
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poradce m, porada ż
czas. poradit
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ścieżka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[ˈra.ða]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mar. reda[1]
odmiana:
(1.1) lm radas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ensenada, tablazo, abra
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. rade < st.ang. rād
uwagi:
źródła:
  1. Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 611.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) praca[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. radid
związki frazeologiczne:
etymologia:
może od jać. radid, odpowiedniki tylko słowiańskie, znaczeniowo tylko serbsko-chorwackie: serb. rȃdpraca, ráditipracować, ostatecznie z praindoeur. *Hreh₁dʰ-myśleć; planować
por. t. st.rus. страдатиciężko pracować
uwagi:
źródła:
  1.   Zigmas Zinkevičius, „Lenkų-jotvingių žodynėlis?“, Baltistica, t. 21, cz. 1, 1985, s. 78.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rada (porada, wskazówka, instrukcja, pouczenie)[1]
(1.2) rada (radzenie nad jakąś sprawą)[1]
(1.3) rada (zespół doradczy albo decyzyjny)[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. radca m, radkyňa ż
czas. radiť ndk., radievať
przym. radcovský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „rada” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mar. żegl. reda
(1.2) hist. polit. rada (organ kolegialny)
odmiana:
(1.1) lm rade
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. rade < st.ang. rād
(1.2) pol. rada, ukr. ра́да[1]
uwagi:
źródła: