wilk
wilk (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. przypominające psa zwierzę drapieżne, dziko żyjące; zob. też wilk w Wikipedii
- (1.2) zool. pot. samiec wilka (1.1)
- (1.3) zool. pot. owczarek niemiecki
- (1.4) pot. skóra, futro z wilka (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) kulin. duża maszyna do rozdrabniania mięsa; zob. też wilk (gastronomia) w Wikipedii
- (2.2) med. pot. toczeń
- (2.3) ogrod. pionowy pęd rosnący szybko z pnia lub konarów[1]
- (2.4) ogrod. pęd rosnący z nieuszlachetnionej podkładki
- (2.5) stojak na opał przy kominku
- (2.6) daw. przen. palący się z boku knot świecy[2]
- (2.7) daw. przen. med. nowotwór, rak[3]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilk wilki dopełniacz wilka wilków celownik wilkowi wilkom biernik wilka wilki narzędnik wilkiem wilkami miejscownik wilku wilkach wołacz wilku wilki - (2.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wilk wilki dopełniacz wilka wilków celownik wilkowi wilkom biernik wilk wilki narzędnik wilkiem wilkami miejscownik wilku wilkach wołacz wilku wilki
- przykłady:
- (1.1) Wczoraj w lesie widziałem dużego wilka.
- (1.2) Nie ma złych wilków, są tylko wilki nieszczęśliwe.
- (1.3) Mój brat ma wilka, a siostra wyżła.
- (2.2) Nie siedź na ziemi, bo wilka dostaniesz.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) basior
- (1.3) wilczur
- (2.1) maszynka do mięsa, rozdrabniacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ssak, drapieżnik
- (1.2) samiec
- (1.3) owczarek
- (1.4) skóra
- (2.1) maszyna
- (2.2) choroba
- (2.3) pęd
- (2.4) pęd
- (2.5) stojak
- holonimy:
- (1.1) wataha
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wilczur m, wilczarz m, wilczura ż, zwilczanie n, zwilczenie n, Wilk m
- czas. zwilczyć się, zwilczać ndk., zwilczyć dk.
- przym. wilczy, wilczurzy
- przysł. wilczo, wilkiem
- związki frazeologiczne:
- bajka o żelaznym wilku • bieżyć jako zgłodzony wilk na barana[4] • chłop wre na szlachcica jako wilk na kozę[4] • czuć wilka w życie • dzielić się jak wilk z owcą[4] • głodny jak wilk • młody wilk • o wilku mowa • pasować jak wilk na pasterza • patrzeć wilkiem/spojrzeć wilkiem • poglądać jako wilk na owce[4] • przez posły wilk nie tyje • trzymać wilka za uszy • wilk morski • wilk w owczej skórze • wilkiem z oczu patrzy • zgoda z Niemcami jako wilkom z baranami[4] • złapać wilka; zobacz też: przysłowia o wilku
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: basior • wadera
- (1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- tłumaczenia:
- (2.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nowotwór
- abazyński: (1.1) квыджьма
- abchaski: (1.1) абгаду, ақәыџьма
- adygejski: (1.1) тыгъужъы
- afar: (1.1) suula
- afrykanerski: (1.1) wolf
- akadyjski: (1.1) 𒌨𒁇𒊏
- alabama: (1.1) waso
- albański: (1.1) ulk, ujk
- amharski: (1.1) ተኵላ (täkʷəla)
- angielski: (1.1) wolf; (2.1) meat grinder
- arabski: (1.1) ذئب m (ḏiʾb)
- asturyjski: (1.1) llobu m
- awarski: (1.1) бацӏ
- baskijski: (1.1) otso
- baszkirski: (1.1) бүре
- bengalski: (1.1) নেকড়ে
- białoruski: (1.1) воўк m
- bośniacki: (1.1) vuk m
- bretoński: (1.1) bleiz m
- brithenig: (1.1) llub m; (1.2) llub m
- bułgarski: (1.1) вълк m
- chakaski: (1.1) пӱӱр
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. i trad. 狼 (láng)
- chorwacki: (1.1) vuk m
- czeczeński: (1.1) борз
- czeski: (1.1) vlk m
- czirokeski: (1.1) ᏩᏯ
- dolnołużycki: (1.1) wjelk m
- duński: (1.1) ulv w
- erzja: (1.1) верьгиз
- esperanto: (1.1) lupo
- estoński: (1.1) susi, hunt
- fiński: (1.1) susi, hukka
- francuski: (1.1) loup m
- fryzyjski: (1.1) wolf m
- gocki: (1.1) 𐍅𐌿𐌻𐍆𐍃 m
- górnołużycki: (1.1) wjelk m
- grenlandzki: (1.1) amaroq
- gruziński: (1.1) მგელი (mgeli)
- hebrajski: (1.1) זאב (zəʾeṿ)
- hindi: (1.1) भेड़िया m
- hiszpański: (1.1) lobo m
- inari: (1.1) kumppi
- interlingua: (1.1) lupo
- inuktitut: (1.1) ᐊᒪᕈᖅ (amaruq)
- islandzki: (1.1) úlfur m
- jaćwieski: (1.1) wułks
- jakucki: (1.1) бөрө
- japoński: (1.1) オオカミ, 狼 (おおかみ, ōkami)
- jidysz: (1.1) וואָלף m (wolf)
- joruba: (1.1) ìkokò, kòrikò
- kannada: (1.1) ತೋಳ
- karaimski: (1.1) бери
- karelski: (1.1) hukka
- kaszubski: (1.1) wilk m
- kataloński: (1.1) llop m
- kazachski: (1.1) қасқыр, rzad. бөрі
- koreański: (1.1) 늑대 (nŭktae), 이리 (iri)
- Lingua Franca Nova: (1.1) lupo / лупо
- litewski: (1.1) vilkas m
- luksemburski: (1.1) Wollef m
- łaciński: (1.1) lupus m
- łotewski: (1.1) vilks m
- macedoński: (1.1) волк m
- maltański: (1.1) lupu
- mongolski: (1.1) чоно
- nawaho: (1.1) mąʼiitsoh
- neo: (1.1) lup
- niderlandzki: (1.1) wolf m
- niemiecki: (1.1) Wolf m
- norweski (bokmål): (1.1) ulv m
- novial: (1.1) lupe
- nowogrecki: (1.1) λύκος m
- ormiański: (1.1) գայլ (gayl)
- perski: (1.1) گرگ
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) lobo m
- romanica: (1.1) lupo
- rosyjski: (1.1) волк m
- rumuński: (1.1) lup m; (2.3) copil m; (2.4) copil m
- sanskryt: (1.1) वृक
- serbski: (1.1) vuk / вук m
- słowacki: (1.1) vlk m
- słoweński: (1.1) vulk m
- somalijski: (1.1) yey
- starogrecki: (1.1) λύκος m
- staronordyjski: (1.1) úlfr m
- suahili: (1.1) mbwa mwitu
- syryjski: (1.1) ܕܐܒܐ (diʾṿā)
- szkocki gaelicki: (1.1) faol m, cù allaidh m
- szwedzki: (1.1) varg w, ulv w
- średnio-wysoko-niemiecki: (1.1) wolf m
- tadżycki: (1.1) гург
- tajski: (1.1) หมาป่า
- tamilski: (1.1) ஓநாய்
- telugu: (1.1) తోడేలు
- tigrinia: (1.1) ተኹላ (täȟula)
- tocharski A: (1.1) walkwe
- tocharski B: (1.1) walkwe
- turecki: (1.1) kurt, böri
- tybetański: (1.1) སྤྱང༌
- udmurcki: (1.1) кион
- ukraiński: (1.1) вовк m
- urdu: (1.1) بھیڑیا
- volapük: (1.1) lup
- walijski: (1.1) blaidd m
- wepski: (1.1) händikaz
- węgierski: (1.1) farkas
- wilamowski: (1.1) wūf m, wuf m
- włoski: (1.1) lupo m
- xhosa: (1.1) ingcuka
- zulu: (1.1) impisi
- źródła:
- ↑ Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 52.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 54, 55.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 55.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 84.
- ↑ Joachim Herrmann, Die Slawen in Deutschland, Akademie-Verlag Berlin, 1985.
- ↑ Hasło „wilk” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
wilk (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: