Pod koniec lat 80. wystąpił w narodowej kadrze Danii, w której z niewielkimi przerwami miał stałe miejsce aż przez 11 lat. W 1991 wraz z duńską drużyną został drużynowym mistrzem świata, będąc rezerwowym swojej drużyny i startując w jednym biegu. Sukces powtórzył 4 lata później, także pełniąc rolę rezerwowego. W 1992 roku wystartował w finale IMŚ na torach klasycznych, zajmując w nim ostatnie, 16. miejsce. Od 1995 roku regularnie dochodził do finału interkontynentalnego, w 1998 roku odniósł w nim zwycięstwo i uzyskał awans do cyklu Grand Prix 1999. Zakończył cykl na 16 miejscu i po Grand Prix Challenge utrzymał się w Grand Prix na następny sezon. Po sezonie 2004 został tunerem silników żużlowych. W 2006 roku podpisał tzw. kontrakt warszawski z KS Toruń.
.svg){kind=small}
