Brian Minto
Pseudonim |
The Beast |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
180 cm |
Styl walki |
praworęczny |
Kategoria wagowa |
ciężka |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
53 |
Zwycięstwa |
42 |
Przez nokauty |
27 |
Porażki |
11 |
Remisy |
0 |
Nieodbyte |
0 |
|
Brian Minto (ur. 27 stycznia 1975 w Butler) – amerykański bokser wagi ciężkiej.
Kariera amatorska
[edytuj | edytuj kod]Brian Minto stoczył 18 walk amatorskich, z których 15 wygrał, a 3 przegrał. Na zawodowstwo przeszedł w 2002 roku[1].
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]27 listopada 2002 Brian Minto zadebiutował w boksie zawodowym. W swojej pierwszej walce pokonał w 2 rundzie przez techniczny nokaut Leroya Loscara[2].
23 kwietnia 2004 Minto pokonał w 8 rundzie Jeremy’ego Batesa, zdobywając wakujący pas Mistrza Wirginii Zachodniej.
17 marca 2007 Brian Minto przegrał jednogłośnie na punkty, po 12 rundach, z Luanem Krasniqi. Stawką pojedynku był interkontynentalny pas federacji WBO[3].
5 grudnia 2009 w walce rankingowej z Chrisem Arreolą, poniósł porażkę w 4 rundzie przez techniczny nokaut[4].
1 maja 2010 Brian Minto stoczył walkę w kategorii junior ciężkiej, o tytuł mistrza świata federacji WBO z Marco Huckiem. Pojedynek został przerwany przez trenera Amerykanina, z powodu przewagi Hucka[5].
29 października 2010 Minto wygrał swój drugi pojedynek w kategorii junior ciężkiej, pokonując Pierre’a Karama i zdobywając jednocześnie pas WBC Continental Americas[6][7]
28 stycznia 2012 po ponad rocznej przerwie Brian Minto ponownie stoczył walkę w kategorii ciężkiej. W 3 rundzie, przez techniczny nokaut poniósł porażkę z Tonym Grano[8].
18 sierpnia 2012 Brian Minto pokonał w 4 rundzie, przez techniczny nokaut Mike’a Shepparda, zdobywając wakujący pas NABA[9].
15 czerwca 2013 Minto wystąpił w walce wieczoru na gali w Bydgoszczy, gdzie uległ jednogłośnie na punkty Arturowi Szpilce, stosunkiem 98:93, 98:92 oraz 100:90. Stawką pojedynku był tymczasowy pas WBC Baltic[10].
5 lipca 2014 w Manukau przegrał przed czasem w sódmej rundzie w dziesięciorundowym pojedynku z Nowozelandczykiem Josephem Parkerem[11].
28 marca 2015 wziął udział w turnieju Super 8 w wadze junior ciężkiej w nowozelandzkiem Christchurch. Rozpoczął rywalizację od zwycięstwa w drugiej rundzie z Nowozelandczykiem Montym Filimaeą (10-12-1, 6 KO), w półfinale wypunktował na dystansie trzech rund Australijczyka Daniel Ammanna (30-9-1, 6 KO). Przegrywając w finale z reprezentant gospodarzy Israelem Asesanyą (3-1, 1 KO)[12].
12 sierpnia 2015 w Londynie przegrał przez nokaut w trzeciej rundzie z Anglikiem Dillianem Whytem (16-0, 13 KO)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Heavyweight Brian Minto: “From my last fight to this fight, I’ve probably improved 100%.”. eastsideboxing.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
- ↑ Brian Minto vs. Leroy Loscar. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
- ↑ Luan Krasniqi vs. Brian Minto. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
- ↑ Chris Arreola vs. Brian Minto. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
- ↑ Huck rozbił Minto. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
- ↑ Brian Minto vs. Pierre Karam. boxrec.com. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
- ↑ Minto z pasem kontynentalnym. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
- ↑ Grano znokautował Minto. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
- ↑ Kolejne zwycięstwo Minto (w:) Zwycięstki powrót Spadfory. bokser.org. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
- ↑ Szpilka lepszy od groźnego Minto. bokser.org. [dostęp 2013-06-16]. (pol.).
- ↑ Uwaga, talent! Młokos z Nowej Zelandii nową siłą wagi ciężkiej? (wideo). sportowefakty.pl. [dostęp 2015-01-05]. (pol.).
- ↑ Porażka Minto w finale nowozelandzkiego Super 8. bokser.org. [dostęp 2015-03-29]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lista walk zawodowych Briana Minto na BoxRec.com