Całodróg
Całodróg (łac. Cealadragus) – władca Wieletów panujący na początku IX wieku, młodszy syn księcia Luba.
Po śmierci Luba w bitwie z Obodrytami władzę przejął jego syn Miłogost. Ponieważ nie sprawował władzy zgodnie ze zwyczajami plemiennymi, został obalony, a tron ofiarowano jego bratu Całodrogowi. Zgodnie z Annales regni Francorum wywołany w ten sposób zatarg o tron rozwiązał cesarz Ludwik Pobożny na sejmie we Frankfurcie nad Menem w 823 roku, po zasięgnięciu rady starszyzny wieleckiej uznając za prawowitego władcę Całodroga[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Strzelczyk, Po tamtej stronie Odry, Warszawa 1968, s. 58.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik starożytności słowiańskich, tom 1, Wrocław 1961.