Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Fidel LaBarba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Fidel LaBarba edytowana 23:57, 5 kwi 2024 przez PBbot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Fidel LaBarba
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 września 1905
Bronx, Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

2 października 1981
Los Angeles

Wzrost

160 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 boks
(waga musza)

Fidel LaBarba (ur. 29 września 1905 w Bronksie w Nowym Jorku, zm. 2 października 1981 w Los Angeles[1]) – amerykański bokser wagi muszej i dziennikarz sportowy. W 1924 roku na letnich igrzyskach olimpijskich w Paryżu zdobył złoty medal.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę amatorską zaczynał w Elks Club, prowadzonym przez Carlo Curtissa, managera mistrza świata wagi ciężkiej Jessa Willarda. Pierwsza poważna gala wrestlingu i boksu z udziałem LaBarby została zapowiedziana przez dziennik Los Angeles Times na pierwszej stronie 18 września 1920 roku. Po zwycięstwie nad Dave’em Marineyem i zdobyciu mistrzostwa szkoły średniej został dostrzeżony przez Boba Howarda z Central Junior High School Jego sukcesy zaowocowały włączeniem do grupy bokserów prowadzonej przez trenera. Zakwalifikował się również do reprezentacji olimpijskiej. Zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, wygrywając w finale z Brytyjczykiem Jamesem McKenzie[2], po czym zakończył karierę amatorską.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Swoją pierwszą zawodową walkę stoczył 14 października 1924. 22 sierpnia 1925 pokonał na punkty Frankie Genaro. W 1927 roku zdobył tytuł mistrza świata pokonując Elky Clarka na punkty w 12 rundach. po zdobyciu tytułu poszedł na studia na Uniwersytet Stanforda. Po około roku powrócił do zawodowego boksu. Próbował zdobyć tytuł mistrza świata w wadze piórkowej, lecz 22 maja 1931 został pokonany przez Battlinga Battalino. W pojedynku o tytuł mistrza świata wagi junior lekkiej przegrał 9 grudnia 1932 z Kidem Chocolate. Ostatnią walkę stoczył w lutym 1933. Ogółem w 95 walkach zawodowych zwyciężał 69 razy, przegrał 15 razy, a 7 pojedynków zremisował (4 walki były no decision[3].

Podczas treningu przed walką z Kidem Chocolate doznał oderwania się siatkówki, w następstwie czego stracił wzrok w jednym oku pomimo poddania się operacji.

Późniejsze życie

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery powrócił na uniwersytet, a po jego ukończeniu został dziennikarzem sportowym, pracował także dla Hollywood przy filmach związanych z boksem. Zmarł w Los Angeles.

W 1996 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Fidel LaBarba [online], Olympedia [dostęp 2023-05-26] (ang.).
  2. Boxing at the 1924 Summer Olympics; Flyweight (≤112 pounds), Men [online], Olympedia [dostęp 2023-05-26] (ang.).
  3. Fidel LaBarba [online], boxrec.com [dostęp 2023-05-26] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]