Jan Dereziński

Jan Dereziński
Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1957
	profesor nauk fizycznych
	Specjalność: fizyka matematyczna, operatory Schrödingera, teoria rozpraszania
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	28 listopada 1994
Profesura	22 października 2007
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Dereziński (ur. 1957^[1]) – polski fizyk zajmujący się głównie fizyką matematyczną, operatorami Schrödingera i teorią rozpraszania; profesor w Katedrze Metod Matematycznych Fizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

W 1994 Wydział Fizyki UW – na podstawie rozprawy habilitacyjnej zatytułowanej Asymptotic completeness of long-range N-body quantum systems – przyznał mu stopień doktora habilitowanego, a w 2007 uzyskał tytuł profesora nauk fizycznych. Od 1981 r. opublikował 62 prace naukowe, m.in. z Christianem Gérardem, Vojkanem Jaksicem(inne języki), Claude'em Alainem Pilletem(inne języki), Laurentem Bruneau, Krzysztofem Meissnerem, Erikiem Skibstedem(inne języki) i Wojciechem de Roeckiem(inne języki)^[2].

Pracuje w Katedrze Metod Matematycznych Fizyki Wydziału Fizyki UW^[3], gdzie pełnił też funkcję zastępcy kierownika^[4].

↑ Algebraic approach to the N-body quantum long range scattering / Jan Dereziński [online], Katalog BN [dostęp 2020-08-17] .
↑ Home Page of Jan Dereziński [online], Wydział Fizyki UW [dostęp 2021-07-15] (ang.).
↑ prof. dr hab. Jan Dereziński [online], Wydział Fizyki UW [dostęp 2021-07-15] .
↑ Struktura organizacyjna [online], Wydział Fizyki UW [zarchiwizowane z adresu 2012-03-03] .

Prof. dr hab. Jan Dereziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-07-15] .