Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Messier 26

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Messier 26 edytowana 02:03, 9 lut 2023 przez Wieralee (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Messier 26
Ilustracja
Gromada otwarta M26 (2MASS)
Odkrywca

Charles Messier

Data odkrycia

20 czerwca 1764

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Tarcza

Typ

otwarta

Rektascensja

18h 45m 18,66s

Deklinacja

–09° 23′ 01″

Odległość

5 tys. ly (1,53 kpc)

Jasność obserwowana

8,0 m

Rozmiar kątowy

15'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

22 ly

Liczba gwiazd

~90

Alternatywne oznaczenia
M26, NGC 6694, OCl 67, C 1842-094, [KPR2004b] 451, OCISM 13
Mapa gromady
Konstelacja Tarczy

Messier 26 (również M26 lub NGC 6694) – luźna gromada otwarta[1], z asteryzmem w kształcie rombu zbudowanym z czterech jaśniejszych gwiazd blisko centrum[2], w gwiazdozbiorze Tarczy. Odkrył ją Charles Messier 20 czerwca 1764 roku.

Wiek M26 szacuje się na 89 milionów lat[3]. Znajduje się w odległości 5000 lat świetlnych (1534 pc). Niewidoczna nieuzbrojonym okiem, można ją zobaczyć przez mały teleskop[4], jej jasność to 8 magnitudo. Ma ona rzeczywistą średnicę 22 lat świetlnych; jej widoma średnica to 15 minut kątowych.

M26 zawiera około 100 gwiazd[1]. Najjaśniejsza z nich, typu widmowego B8, ma jasność wizualną 11,9 magnitudo. Wewnątrz M26, blisko środka, znajduje się ciemny obszar o średnicy 3,1 minut. Ten rejon jest prawdopodobnie zasłaniany przez chmurę materii międzygwiezdnej[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Przemysław Rudź: Atlas gwiazd. Przewodnik po konstelacjach.. Warszawa: Wydawnictwo SBM Sp. z o.o., 2015, s. 133. ISBN 978-83-7845-837-9.
  2. Praca zbiorowa: KOSMOS. Warszawa: Buchmann Sp. z o.o., 2012, s. 454-455. ISBN 978-83-7670-323-7.
  3. Według The Sky Catalogue 2000.
  4. Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o., 2010, s. 232. ISBN 978-83-7073-928-7.
  5. Zauważył to James Cuffey, rozwiązanie zasugerował Kenneth Glyn Jones.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]