Onyx ORE-1
Onyx ORE-1B | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
monokok z włókna węglowego o strukturze plastra miodu | ||
Silnik |
Ford Cosworth DFR 3.5 V8 | ||
Skrzynia biegów | |||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
17 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
Onyx ORE-1 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Alana Jenkinsa i skonstruowany przez Onyx Grand Prix. Używany w roku 1989, następnie na 1990 rok zaktualizowany do wersji „B”. Wywalczył jedno podium za sprawą Stefana Johanssona, który był trzeci w Grand Prix Portugalii 1989. Jedyny samochód Onyksa w Formule 1. Przed Grand Prix Niemiec 1990 wskutek zmian własnościowych przyjął nazwę Monteverdi ORE-1B.
Historia
Początki zespołu Onyx sięgają 1978 roku, kiedy to Mike Earle i Greg Field założyli Onyx Race Engineering. W dalszych latach zespół uczestniczył między innymi w Międzynarodowej Formule 3000, a Stefano Modena został w barwach Onyksa mistrzem tej serii w 1987 roku. W 1988 roku podjęto decyzję o debiucie w Formule 1. W tym celu przeniesiono siedzibę zespołu do Westergate. Udziały w nowo powstałym Onyx Grand Prix wykupił Paul Shakespare, a zespół pozyskał wsparcie firm Marlboro i Moneytron. Następnie udziały od Shakespeare'a wykupił właściciel Moneytron, Jean-Pierre Van Rossem.
Projektantem samochodu Onyx został Alan Jenkins. Samochód był napędzany przez silniki Ford Cosworth DFR. Na jego nadwozie składał się monokok z włókna węglowego o strukturze plastra miodu. Napęd był przenoszony za pośrednictwem sześciostopniowej skrzyni biegów. Kierowcami zostali Stefan Johansson oraz Bertrand Gachot.
Chociaż zespół dysponował przyzwoitymi funduszami, to prace nad samochodem opóźniały się i został on ukończony o piątej rano w dniu prezentacji. Problemem był także niedostatek testów w trakcie sezonu. Po krótkiej prezentacji zespół poleciał bezpośrednio na Grand Prix Brazylii. Żaden z kierowców nie zdołał prekwalifikować się w trzech pierwszych Grand Prix. W dalszej części sezonu jednak regularnie do wyścigu kwalifikował się przynajmniej jeden kierowca Onyksa.
W Grand Prix Francji Johansson zdobył pierwsze punkty dla zespołu, finiszując na piątym miejscu. Gachot również miał szansę na punktowaną pozycję, ale w jego samochodzie zepsuł się akumulator. Po Grand Prix Włoch Gachot za negatywne wypowiedzi na temat zespołu został zwolniony, a zastąpił go JJ Lehto. W Grand Prix Portugalii Johansson startował z 12 miejsca i zdecydował się przejechać cały wyścig na jednym komplecie opon. Po kolizji Senny z Mansellem Johansson jechał trzeci, ale jego opony były na tyle zużyte, że wyprzedzili go obaj kierowcy Williamsa. Dwa Williamsy opadły jednak później i Szwed ukończył wyścig na trzeciej pozycji, zdobywając jedyne podium dla Onyksa. W całym sezonie Onyx zdobył sześć punktów.
Przed startem sezonu 1990 sytuacja finansowa Onyksa znacznie pogorszyła się, a Van Rossem sprzedał udziały firmie Monteverdi. Wskutek powstałego w zespole chaosu na tle własnościowym, odszedł z niego Jenkins. W dwóch pierwszych Grand Prix użyto modelu ORE-1, który nie zdołał się zakwalifikować. Następnie wprowadzono wersję „B” tego samochodu, w tym okresie Johanssona zastąpił ponadto Gregor Foitek. Przed Grand Prix Niemiec przeniesiono siedzibę zespołu do Szwajcarii i zmieniono nazwę konstruktora na Monteverdi. Po Grand Prix Węgier wskutek zadłużenia zespół upadł.
Wyniki w Formule 1
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki kierowców | Wyniki konstruktora | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1989 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Moneytron Onyx Formula One | Ford | Stefan Johansson | NPK | NPK | NPK | NU | NU | DK | 5 | NPK | NU | NU | 8 | NPK | 3 | NPK | NPK | NPK | 6 | 13 | 6 | 10 | |
Bertrand Gachot | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | NPK | 13 | 12 | NZ | NU | NU | NU | - | - | - | - | 0 | 32 | |||||
JJ Lehto | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | NPK | NU | NPK | NU | 0 | NS | |||||
1990 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Moneytron Onyx Formula One Monteverdi Onyx Formula One |
Ford | Stefan Johansson | NZ | NZ | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | 0 | 13 | |
Gregor Foitek | - | - | NS | 7 | NU | 15 | NZ | NZ | NU | NZ | - | - | - | - | - | - | 0 | 22 | |||||
JJ Lehto | NZ | NZ | 12 | NU | NU | NU | NZ | NZ | NS | NZ | - | - | - | - | - | - | 0 | 29 |
Bibliografia
- Onyx - Full Profile. [w:] f1rejects.com [on-line]. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. (ang.).
- Onyx ORE-1. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2014-10-07]. (fr.).