Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Wojciech Siudmak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Siudmak
Ilustracja
Siudmak w 2014
Data i miejsce urodzenia

10 października 1942
Wieluń

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP
Strona internetowa
Rzeźba Wojciecha Siudmaka „Wieczna Miłość” w Wieluniu

Wojciech Siudmak (ur. 10 października 1942 w Wieluniu) – polski artysta malarz i rzeźbiarz przez większość życia żyjący we Francji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 października 1942 r. w Wieluniu. W latach 1956–1961 uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie a następnie studiował w stołecznej Akademii Sztuk Pięknych. We wrześniu 1966 r. wyjechał do Paryża i rozpoczął studia w École des Beaux-Arts. Od prawie 50 lat mieszka i tworzy we Francji.[potrzebny przypis]

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Siudmak jest uważany za głównego przedstawiciela realizmu fantastycznego, który łączy nadrealną wizję ze sztuką naturalistyczną i ma swoje korzenie w surrealizmie reprezentowanym przez S. Dalego i R. Magritte’a.[potrzebny przypis]

Jego dzieła są szeroko rozpowszechniane i wykorzystywane do plakatów muzycznych, spektakli teatralnych i filmowych. Stały się symbolami graficznymi tak prestiżowych imprez jak festiwale i przeglądy filmów w Cannes, Montrealu, Paryżu. Obrazy artysty pojawiają się od wielu lat na okładkach płyt i książek największych kolekcji literatury światowej we Francji, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. W Polsce znany jest czytelnikom miesięcznika Fantastyka, który przez wiele lat reprodukował jego prace, a od 2004 r. miłośnikom twórczości Franka Herberta, Philipa. K. Dicka i Cervantesa, bowiem bibliofilskim wydaniom dzieł tych autorów, towarzyszą jego oryginalne, urzekające wysmakowanym pięknem rysunki.[potrzebny przypis]

Artysta pracuje nad cyklem obrazów, rysunków i rzeźb poświęconym Nokturnom Fryderyka Chopina. Pod koniec 2015 roku został wydany przez polskie wydawnictwo Rebis i francuskie Piranha, siódmy z kolei album poświęcony twórczości artysty.[potrzebny przypis]

Wystawy

[edytuj | edytuj kod]

Od 1988 roku trwa seria wystaw retrospektywnych artysty.

Polska

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 roku odbył się Cykl Wystaw Retrospektywnych Fantastyczne światy Wojtka Siudmaka w muzeach Łodzi, Wielunia, Zielonej Góry, Legnicy i zakończył się w Muzeum Narodowym w Warszawie. Następne wystawy tego cyklu odbyły się w latach 2003–2004 i gościły w największych muzeach ośmiu miast Polski: Szczecinie, Kielcach, Wrocławiu, Łodzi, Toruniu, Katowicach, Wieluniu, Warszawie, ciesząc się niespotykaną frekwencją wśród zwiedzających i zajmując czołowe miejsce w rankingach popularności imprez artystycznych[1].

Francja

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wielka wystawa retrospektywna odbyła się w 1989 roku w Palais de Tokyo – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu. Szczególnie prestiżową była oficjalna wystawa w 1999 roku na wieży Eiffla z okazji rozpoczęcia III Tysiąclecia. Wydarzenie to oraz wystawa w Futuroscope w Poitiers, było częścią cyklu wystaw prezentowanego w muzeach i ośrodkach kultury innych francuskich miast, takich jak: Loudun, Aix-les-Bains, Cannes, Sainte-Maxime, Saint-Tropez, Sannois, Grande-Synthe/Dunkierka, Gaillac, Metz, Sainte-Savine, Sèvres, Grenoble, Reims, Luneville.

Inne miejsca na świecie

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2000–2012 artysta wystawiał swoje prace w wielu zagranicznych muzeach i ośrodkach kultury. W lutym 2000 roku odbyła się gigantyczna projekcja dzieł artysty na fasadzie świątyni Ramzesa III w Luksorze w Egipcie. Inne wystawy odbyły się w Szwajcarii (Sion), Niemczech (Leingarten Neustadt oraz Tutlingen), Belgii (Bruksela), we Włoszech (Rzym), Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork, Boston) i Kanadzie (Chicoutimi).

Świat sztuki o W. Siudmaku

[edytuj | edytuj kod]
Wiele słynnych osobistości świata sztuki wyraziło podziw dla twórczości artysty: Federico Fellini, Jean-Jacques Annaud, George Lucas, Paul Guth(inne języki), Jacques Goimard, Jean-Claude Dunyach(inne języki), Francis Lai, Guy Béart(inne języki), Kim Stanley Robinson i inni.

Jaka bezgraniczna fantazja i jaka cudowna zdolność realizowania jej. Talent niemalże niewiarygodny, zdolniejszy i bardziej nieskończony niż ten, który tworzy, wyraża i prowadzi nasze najbogatsze marzenia - Federico Fellini

Od lat podróżuję po świecie jego sztuki. Dzięki niemu wraz z nim, marzę o obrazach ze świata poza horyzontem. Hiperrealistyczny, przekraczający rzeczywistość, intymny z nieskończonością Siudmak spokojnie panuje nad swym niezwykłym szaleństwem. Ma boski dar materializowania swojej wyobraźni. Potrafi nas wciągnąć w swoją niezwykłą podróż - Jean-Jacques Annaud

Jego cudowna sztuka rysunku i jego wyczucie światła i cienia, nadają jego wizjom wielką głębię i rozszerzają bogaty wachlarz kolorów i materii. W jego dziełach jest spokojna siła i nieskończona przestrzeń do poznawania i wyobrażania - George Lucas

Blaskiem malarstwa przypominający Ingresa, kryjący w sobie wyostrzone spojrzenie Gustave Moreau i Dali – Siudmak celebruje odwieczne Wniebowzięcie Kobiety - Paul Guth

Siudmak to Michał Anioł science fiction, który ukazuje nam hieratyczne postacie o atletycznych, umięśnionych ciałach, przywodzące na myśl anatomię Michała Anioła, mężczyzn, kobiet, oczekujących, jakby zawieszonych w wodach płodowych, poza czasem. To nieskończenie zaskakujące i pociągające - Michel Nuridsany

[potrzebny przypis]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Siudmak otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Wielunia[2] w Polsce oraz miast Ozoir-la-Ferrière i Saint-Thibault-des-Vignes we Francji. Artysta został wielokrotnie odznaczony, między innymi:

  • 26 marca 1999 r. - Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[3].
  • 8 czerwca 2013 r. - Wielkim Złotym Medalem Akademii Art‑Sciences‑Lettres w Paryżu (Grande Médaille d'Or avec Plaquette d'Honneur)[4].
  • 22 października 2014 r. w Poznaniu Wojciech Siudmak został wyróżniony Statuetką Złotego Hipolita[5], a w 2015 r. złotą statuetką „Oxygenusa”.
  • 5 kwietnia 2016 r. - laureat trzeciej edycji konkursu Wybitny Polak we Francji w kategorii „Kultura”[6].

Światowy Projekt Pokoju „Wieczna Miłość”

[edytuj | edytuj kod]

Z inicjatywy Wojciecha Siudmaka powstała w 2002 r. Fundacja Siudmak Arkana XXI[7]. W tym samym Artysta roku stworzył Światowy Projekt Pokoju, którego symbolem jest monument Wieczna Miłość”. Rzeźba „Wieczna Miłość” odlana z brązu o wysokości 4,5 m została odsłonięta w Wieluniu 31 sierpnia 2013 r. i zawiera przesłanie pokojowego współistnienia kierowane do świata z miasta, które stało się pierwszą ofiarą agresji Niemiec hitlerowskich na Polskę w dniu 1 września 1939 r. W 2012 r. artysta ufundował Nagrodę Pokoju - Wieczna Miłość. Pierwsza Gala Pokoju i ceremonia wręczenia Nagrody Pokoju odbyła się w Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach 1 września 2013 r. Laureatem został polski kompozytor Wojciech Kilar. Druga nagroda została wręczona 3 października 2014 r. w Pałacu Monaco, rezydencji Ambasadorów Polski w Paryżu, Janowi Tombińskiemu, ambasadorowi Unii Europejskiej w Kijowie, za wieloletnie starania o utrwalenie pokoju na świecie.

Przedsięwzięcie ma charakter szczególnej misji dla artysty, który urodził się w Wieluniu - mieście, ofierze nalotów, pierwszych ataków na ludność cywilną w czasie II wojny światowej. Francis Lai, autor muzyki m.in. do filmu Love Story, który stworzył poemat symfoniczny Amour Eternel specjalnie dla Światowego Projektu Pokoju.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. tygodnik „Wprost” 2005 r.
  2. UM Wieluń - Honorowy obywatel Wielunia [online], www.um.wielun.pl [dostęp 2024-06-10].
  3. M.P. z 1999 r. nr 18, poz. 244
  4. ARTS - SCIENCES - LETTRES | Grandes Médailles d'Or depuis 1915 [online], aslweb [dostęp 2024-06-10] (fr.).
  5. Laureaci Statuetki Złotego Hipolita - Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego [online], www.thc.org.pl [dostęp 2024-06-10].
  6. Konkurs "Wybitny Polak we Francji" rozstrzygnięty! [online], www.paryz.msz.gov.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  7. Fundacja "Siudmak Arkana XXI" [online], ngo.pl [dostęp 2024-06-10] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • „Fantastyczne światy” Warszawa 2003/2004

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]