1 Półbrygada Polska
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
21 grudnia 1801[1] |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| Wojny napoleońskie | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
1 Półbrygada Polska – polska formacja wojskowa w służbie francuskiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie decyzji Pierwszego Konsula, w połowie listopada 1801 roku postanowiono z legionistów utworzyć trzy półbrygady liniowe.
22 listopada 1801 roku odbyła się konferencja gen. Dąbrowskiego z gen. Vignolle. Ustalono, że każdą z legii[a] będzie się reorganizować odrębnie, wzmacniając najsłabszymi batalionami pozostałe. 4 grudnia 1801 roku w Modenie zebrano I.-III. bataliony, w Reggio IV,V, i VII. VI batalion i artylerii zostały rozparcelowane.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- dowódca (szef) brygady - Józef Joachim Grabiński
- szef kontroli - Stanisław Jakubowski
- kwatermistrz - Konstanty Mutrecy
- I batalion - Szymon Białowiejski
- II batalion - Józef Chłopicki
- III batalion - Piotr Świderski
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Legię Włoską i Naddunajską
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 47.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Legiony Polskie we Włoszech. napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].