2 Dywizja Pancerna (ZSRR)

2 Dywizja Pancerna
2-я танковая дивизия
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1940
Rozformowanie	1941
	Tradycje
Rodowód	7 Dywizja Kawalerii
	Dowódcy
Pierwszy	gen. mjr Siemion Kriwoszein
Ostatni	gen. mjr Jegor Solankin
	Działania zbrojne
	II wojna światowa
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	wojska pancerne
Podległość	3 Korpus Zmechanizowany

2 Dywizja Pancerna (ros. 2-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.

2 Dywizja Pancerna (2 DPanc.) sformowana została w 1940 na bazie 7 Dywizja Kawalerii. W dniu ataku wojsk III Rzeszy i jej satelitów na Związek Radziecki dowodzona była przez gen. Solankina i wchodziła w skład 3 Korpusu Zmechanizowanego^[2]. Na wyposażeniu miała sześć typów czołgów, w tym: 32 szt. KW-1, 19 szt. KW-2, i 50 szt. T-34^[1].

W czasie bitwy pod Skaudwile walczyła przeciw 6 Dywizji Pancernej. Zdobywała przewagę ze względu na posiadanie czołgów KW, których Niemcy nie mogli zniszczyć posiadaną na tym odcinku frontu bronią. To spowodowało, że do czołgów KW strzelano nawet z haubic^[3]. Dowództwo niemieckie zadecydowało aby do pomocy 6 DPanc. ściągnąć 1 Dywizję Pancerną. W podczas walk 2 DPanc. Solankina zniszczyła około 40 czołgów i 40 dział niemieckich. Sama również poniosła duże straty, a braki amunicji i paliwa przyczyniły się do jej klęski. Dowodzący 2 DPanc. gen. mjr Jegor Solankin poległ 26 czerwca 1941 w czasie walk pod Rosieniami^[4]. Rozwiązanie 2 DPanc. nastąpiło 16 lipca 1941.

Dowódcy dywizji

gen. mjr Siemion Kriwoszein,
gen. mjr Jegor Solankin^[5].

Struktura organizacyjna

3 pułk czołgów,
4 pułk czołgów,
2 pułk piechoty zmotoryzowanej,
2 pułk artylerii.

Przypisy

↑ ^a ^b Forczyk 2019 ↓, s. 102.
↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
↑ Forczyk 2019 ↓, s. 103.
↑ Proektor 1973 ↓, s. 239.
↑ Forczyk 2019 ↓, s. 511.

Bibliografia

Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1941-1942. Schwerpunkt. Łódź: 2019. ISBN 978837731253-7.
D.M. Proektor: Agresja i katastrofa. Warszawa: 1973.

[CITEREFForczyk2019102-1] Forczyk 2019 ↓, s. 102.

[CITEREFFiszerGruszczyński200946-2] Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.

[CITEREFForczyk2019103-3] Forczyk 2019 ↓, s. 103.

[CITEREFProektor1973239-4] Proektor 1973 ↓, s. 239.

[CITEREFForczyk2019511-5] Forczyk 2019 ↓, s. 511.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Armie pancerne	1 APanc 2 APanc 3 APanc 4 APanc 5 APanc 6 APanc
Armie pancerne gwardyjskie	1 APancGw 2 APancGw 3 APancGw 4 APancGw 5 APancGw 6 APancGw
Korpusy pancerne	1 KPanc 2 KPanc 3 KPanc 4 KPanc 5 KPanc 6 KPanc 7 KPanc 8 KPanc 9 KPanc 10 KPanc 11 KPanc 12 KPanc 13 KPanc 14 KPanc 15 KPanc 16 KPanc 17 KPanc 18 KPanc 19 KPanc 20 KPanc 21 KPanc 22 KPanc 23 KPanc 24 KPanc 25 KPanc 26 KPanc 27 KPanc 28 KPanc 29 KPanc 30 KPanc 31 KPanc
Korpusy pancerne gwardyjskie	1 KPancGw 2 KPancGw 3 KPancGw 4 KPancGw 5 KPancGw 6 KPancGw 7 KPancGw 8 KPancGw 9 KPancGw 10 KPancGw 11 KPancGw 12 KPancGw
Dywizje pancerne	1 DPanc 2 DPanc 3 DPanc 4 DPanc 5 DPanc 6 DPanc 7 DPanc 8 DPanc 9 DPanc 10 DPanc 11 DPanc 12 DPanc 13 DPanc 14 DPanc 15 DPanc 16 DPanc 17 DPanc 18 DPanc 19 DPanc 20 DPanc 21 DPanc 22 DPanc 23 DPanc 24 DPanc 25 DPanc 26 DPanc 27 DPanc 28 DPanc 29 DPanc 30 DPanc 31 DPanc 32 DPanc 33 DPanc 34 DPanc 35 DPanc 36 DPanc 37 DPanc 38 DPanc 39 DPanc 40 DPanc 41 DPanc 42 DPanc 43 DPanc 44 DPanc 45 DPanc 46 DPanc 47 DPanc 48 DPanc 49 DPanc 50 DPanc 51 DPanc 52 DPanc 53 DPanc 54 DPanc 55 DPanc 56 DPanc 57 DPanc 58 DPanc 59 DPanc 60 DPanc 61 DPanc 101 DPanc 102 DPanc 103 DPanc 104 DPanc 105 DPanc 106 DPanc 107 DPanc 108 DPanc 109 DPanc 110 DPanc 111 DPanc 112 DPanc
Dywizje pancerne gwardyjskie	1 DPancGw
Brygady pancerne	2 BPanc 4 BPanc 5 BPanc 6 BPanc 10 BPanc 14 BPanc 20 BPanc 21 BPanc 22 BPanc 23 BPanc 24 BPanc 25 BPanc 26 BPanc 27 BPanc 29 BPanc 32 BPanc 36 BPanc 38 BPanc 39 BPanc
Brygady pancerne gwardyjskie	1 BPancGw 40 BPancGw 47 BPancGw 54 BPancGw 61 BPancGw 63 BPancGw 65 BPancGw