Agnieszka z Lichtenburka
Herb Lichtenburk | |
książna ziębicka | |
Okres |
od 1343 |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia |
Lichtenburk |
Data urodzenia |
XIV w. |
Data śmierci | |
Ojciec |
Hynek Žlebski z Lichtenburka (zm. 1351) |
Matka |
Agnieszka z Landštejna (zm. 1370) |
Rodzeństwo |
Małgorzata (zm. 1367), Elżbieta (zm. 1373) |
Małżeństwo |
Mikołaj Mały Ziębicki |
Dzieci |
Anna, Bolko III Ziębicki, Henryk I Ziębicki; Agnieszka, Guta, Katarzyna klaryski |
Agnieszka z Lichtenburka (zm. 16 lipca 1370 r.) – księżna śląska, żona księcia ziębickiego Mikołaja Małego.
Agnieszka jest uważana za córkę Hynka (Heimana) Žlebskiego z Lichtenburka (zm. 2 listopada 1351 r.) i jego żony Agnieszki z Landštejna (zm. 1370 r.)[1]. Miała starsze siostry: Małgorzatę (zm. ok. 1367 r.) żonę Henslina z Třemešína (zm. 1361 r.), a po jego śmierci klaryskę w Českim Krumlovie i Elżbietę żonę cześnika królewskiego Boczka z Kunštatu (zm. 1373 r.) pradziadka króla Jerzego z Podiebradów.
Agnieszka najpóźniej w 1343 r. została żoną księcia ziębickiego Mikołaja Małego. W 1352 r. zrezygnowała z działu spadkowego majątku Žleby na rzecz matki. Po śmierci męża (zm. 23 kwietnia 1358 r.) współrządziła z synami. Tytułowała się wówczas księżną śląską i panią na Strzelinie, który zapewne stanowił jej oprawę wdowią.
Agnieszka z Lichtenburka i Mikołaj Mały mieli sześcioro dzieci:
- Anna, żona księcia mazowieckiego Siemowita III.
- Bolko III Ziębicki
- Henryk I Ziębicki
- Agnieszka, klaryska w Strzelinie
- Guta, klaryska i opatka we Wrocławiu
- Katarzyna, klaryska w Strzelinie
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, t. 2, Wrocław 1975, s. 50-51.
- Jasiński K., Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań-Wrocław 1998, s. 67.
- Piastowie. Leksykon biograficzny, pod red. S. Szczura i K. Ożoga, Kraków 1999, s. 596-598.
- Urban J., Lichtenburkové. Vzestupy a pády jednoho panského rodu, Praga 2003, s. 199-200, 504.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, t. 2, Wrocław 1975, s. 51. Nic o śląskich dziejach Agnieszki nie wie autor monografii rodu Lichtenburków. Zob. J. Urban, Lichtenburkové. Vzestupy a pády jednoho panského rodu, Praha 2003, s. 199-200, 504.