Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Agnieszka z Lichtenburka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnieszka z Lichtenburka
Wizerunek herbu
Herb Lichtenburk
książna ziębicka
Okres

od 1343

Dane biograficzne
Dynastia

Lichtenburk

Data urodzenia

XIV w.

Data śmierci

16 lipca 1370

Ojciec

Hynek Žlebski z Lichtenburka (zm. 1351)

Matka

Agnieszka z Landštejna (zm. 1370)

Rodzeństwo

Małgorzata (zm. 1367), Elżbieta (zm. 1373)

Małżeństwo

Mikołaj Mały Ziębicki
od 1343

Dzieci

Anna, Bolko III Ziębicki, Henryk I Ziębicki; Agnieszka, Guta, Katarzyna klaryski

Agnieszka z Lichtenburka (zm. 16 lipca 1370 r.) – księżna śląska, żona księcia ziębickiego Mikołaja Małego.

Agnieszka jest uważana za córkę Hynka (Heimana) Žlebskiego z Lichtenburka (zm. 2 listopada 1351 r.) i jego żony Agnieszki z Landštejna (zm. 1370 r.)[1]. Miała starsze siostry: Małgorzatę (zm. ok. 1367 r.) żonę Henslina z Třemešína (zm. 1361 r.), a po jego śmierci klaryskę w Českim Krumlovie i Elżbietę żonę cześnika królewskiego Boczka z Kunštatu (zm. 1373 r.) pradziadka króla Jerzego z Podiebradów.

Agnieszka najpóźniej w 1343 r. została żoną księcia ziębickiego Mikołaja Małego. W 1352 r. zrezygnowała z działu spadkowego majątku Žleby na rzecz matki. Po śmierci męża (zm. 23 kwietnia 1358 r.) współrządziła z synami. Tytułowała się wówczas księżną śląską i panią na Strzelinie, który zapewne stanowił jej oprawę wdowią.

Agnieszka z Lichtenburka i Mikołaj Mały mieli sześcioro dzieci:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, t. 2, Wrocław 1975, s. 50-51.
  • Jasiński K., Rodowód Piastów mazowieckich, Poznań-Wrocław 1998, s. 67.
  • Piastowie. Leksykon biograficzny, pod red. S. Szczura i K. Ożoga, Kraków 1999, s. 596-598.
  • Urban J., Lichtenburkové. Vzestupy a pády jednoho panského rodu, Praga 2003, s. 199-200, 504.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. K. Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, t. 2, Wrocław 1975, s. 51. Nic o śląskich dziejach Agnieszki nie wie autor monografii rodu Lichtenburków. Zob. J. Urban, Lichtenburkové. Vzestupy a pády jednoho panského rodu, Praha 2003, s. 199-200, 504.