Andrew Poje

Andrew Poje
	; Kaitlyn Weaver i Andrew Poje na podium mistrzostw czterech kontynentów 2019
Reprezentacja	Kanada
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1987 ; Kitchener
Wzrost	191 cm
Konkurencja	Pary taneczne
Partner sportowy	Kaitlyn Weaver; Poprzednio:; Alice Graham; Alexandra Nino
Trener	Nikołaj Morozow; Poprzednio:; Pasquale Camerlengo, Anżelika Kryłowa, Shae-Lynn Bourne, Paul McIntosh
Klub	Kitchener Waterloo SC
Rekordy życiowe ISU
Nota łączna	205,62; Mistrzostwa świata 2019
Taniec rytmiczny	82,84; Mistrzostwa świata 2019
Taniec dowolny	124,18; World Team Trophy 2019
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Kanada
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa czterech kontynentów
	Finał Grand Prix
	Mistrzostwa świata juniorów
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Andrew Poje (ur. 25 lutego 1987 w Kitchener) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Kaitlyn Weaver. Uczestnik igrzysk olimpijskich (2014, 2018), wicemistrz świata (2014), dwukrotny mistrz czterech kontynentów (2010, 2015), zwycięzca finału Grand Prix (2014, 2015) oraz 3-krotny mistrz Kanady (2015, 2016, 2019).

Życie prywatne

Poje ma pochodzenie słowackie ze strony matki, która pochodzi z Bratysławy oraz słoweńskie. Jego babcią cioteczną była czechosłowacka łyżwiarka i trenerka Agnesa Wlachovská.

Kariera

W sierpniu 2006 roku jego partnerką sportową została Amerykanka Kaitlyn Weaver. Weaver przeniosła się do Waterloo w Kanadzie, aby trenować z Andrew pod okiem trenera Paula McIntosha^[1]. Następnie przenieśli się do Toronto, gdzie ich głównym trenerem była Shae-Lynn Bourne dzieląc przy tym czas na treningi w Detroit SC z Pasquale Camerlengo i Anżeliką Kryłową^[2]. W 2009 roku Weaver otrzymała kanadyjskie obywatelstwo co umożliwiało im walkę o miejsce na igrzyskach^[2].

Od początku wspólnej jazdy Weaver i Poje zdobywali medale mistrzostw Kanady na każdych zawodach mistrzowskich w których brali udział. Od sezonu 2009/2010 zaczęli także stawać na podium zawodów z cyklu Grand Prix. W 2010 roku zdobyli pierwszy tytuł mistrzów czterech kontynentów^[3].

W 2014 roku zadebiutowali na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi, gdzie zajęli 7. miejsce. Sezon 2013/2014 zakończyli tytułem wicemistrzów świata 2014 w Saitamie.

W kolejnych dwóch sezonach, pod nieobecność utytułowanych rodaków Virtue / Moir, byli niepokonani na zawodach krajowych – zdobywając dwa tytuły mistrzów Kanady oraz na zawodach z cyklu Grand Prix – wygrywając dwa złote medale finału Grand Prix. Na międzynarodowych zawodach mistrzowskich zdobyli drugi tytuł mistrzów czterech kontynentów 2015 i brązowy medal mistrzostw czterech kontynentów rok później oraz brązowy medal mistrzostw świata 2015 w Szanghaju.

Na igrzyskach olimpijskich 2018 w Pjongczangu zajmowali 8. miejsce po tańcu krótkim z notą 74,33 pkt. Za taniec dowolny otrzymali 107,65 pkt, co dało im notę łączną 181,98 pkt i ostatecznie siódme miejsce, co było powtórzeniem wyniku z poprzedniej Olimpiady^[4]. Na mistrzostwach świata w Mediolanie pobili swoje wszystkie dotychczasowe rekordy życiowe. Za taniec krótki otrzymali 78,31 pkt, za taniec dowolny 114,04 pkt, co wystarczyło do zdobycia brązowego medalu z rekordem życiowym 192,35 pkt^[5].

W sezonie 2018/2019 Weaver i Poje zrezygnowali z udziału w zawodach Grand Prix i w tym czasie występowali w rewii łyżwiarskiej Thank You Canada Tour stworzonej przez Tessę Virtue i Scotta Moira^[6]. Po powrocie do zawodów zdobyli mistrzostwo Kanady i wicemistrzostwo czterech kontynentów.

20 czerwca 2019 ogłosili, że przerywają karierę na czas nieokreślony^[7].

Programy

Z Kaitlyn Weaver

Sezon	Taniec rytmiczny (RD)	Taniec dowolny (FD)	Pokazy mistrzów
2018–19 ^[8]	Tango: Libertango – Astor Piazzolla choreografia: Igor Szpilband	S.O.S. d'un terrien en detresse (z musicalu Starmania) – Luc Plamodon, Michel Berger, aranż. Maxime Rodriguez choreografia: Pascual Camerlengo	I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me) – George Merrill, Shannon Rubicam, oryg. Whitney Houston
Sezon	Taniec krótki (SD)	Taniec dowolny (FD)	Pokazy mistrzów
2017–18 ^[9]	Bolero: Tango – Dianne Reeves Mambo: Do You Only Wanna Dance (z filmu Dirty Dancing 2) – Julio Daivel Big Band, Cucco Peña choreografia: Nikołaj Morozow	Je suis malade – Lara Fabian, oryg. Serge Lama Spartakus – Aram Chaczaturian choreografia: Lori Nichol	Tennessee Whiskey – Chris Stapleton, oryg. Dean Dillon, Linda Hargrove Applause – Lady Gaga choreografia: Serge Onik Kraina lodu medley – Kristen Anderson-Lopez, Robert Lopez The Great Thaw Let It Go Unchained Melody – Alex North, Hy Zaret The Love Inside (z musicalu Ghost the Musical) – David A. Stewart, Glen Ballard, Bruce Joel Rubin choreografia: Lori Nichol
2016–17 ^[10]	Blues: The Way You Make Me Feel – Judith Hill, oryg. Michael Jackson Hip hop: Dangerous – Michael Jackson Hip hop: Jam – Michael Jackson Blues: Black Velvet – Alannah Myles, oryg. Christopher Ward, David Tyson Swing: Swingin' – LeAnn Rimes, oryg. John Anderson	Concierto de Aranjuez – Joaquín Rodrigo	Unchained Melody – Alex North, Hy Zaret The Love Inside (z musicalu Ghost the Musical) – David A. Stewart, Glen Ballard, Bruce Joel Rubin choreografia: Lori Nichol Baby, It's Cold Outside – Frank Loesser The Way You Make Me Feel – Judith Hill, oryg. Michael Jackson Dangerous – Michael Jackson Jam – Michael Jackson Get Low – Dillon Francis, DJ Snake
2015–16 ^[11]	Waltz: Nad pięknym modrym Dunajem – Johann Strauss II Polka: Annen-Polka, Op. 117 Waltz: Can’t Help Falling in Love – Elvis Presley Foxtrot: Heartbreak Hotel – Elvis Presley choreografia: Pasquale Camerlengo	This Bitter Earth On the Nature of Daylight – Dinah Washington, Max Richter (mash-up) Run – Ludovico Einaudi choreografia: Piotr Czernyszow, Shae-Lynn Bourne	This Bitter Earth On the Nature of Daylight – Dinah Washington, Max Richter (mash-up) Get Low – Dillon Francis, DJ Snake White Christmas – Elvis Presley, oryg. Irving Berlin Heartbreak Hotel – Elvis Presley Find You – Zedd Kissing You – Des’ree choreografia: Shae-Lynn Bourne
2014–15 ^[12]	Paso doble: La Virgen de la Macarena choreografia: Pasquale Camerlengo	Cztery pory roku – Antonio Vivaldi, aranż. Max Richter Koncert nr 1 E-dur „Wiosna” („La Primavera”) Koncert nr 2 g-moll „Lato” („LʼEstate”) cz.I Allegro non molto Koncert nr 2 g-moll „Lato” („LʼEstate”) cz.III Allegro Koncert nr 4 f-moll „Zima” („LʼInverno”) choreografia: Shae-Lynn Bourne	Kissing You – Des’ree choreografia: Shae-Lynn Bourne A Song for You – Donny Hathaway choreografia: Linda Garneau My Favorite Things – Rodgers and Hammerstein
2013–14 ^[13]	Quickstep: 42nd Street – Finale – Harry Warren choreografia: Geoffrey Tyler	María de Buenos Aires medley – Gidon Kremer, Astor Piazzolla Alevare Yo soy María Milonga de la Anunciación choreografia: Pasquale Camerlengo, Shae-Lynn Bourne	A Song for You – Donny Hathaway choreografia: Linda Garneau María de Buenos Aires medley – Gidon Kremer, Astor Piazzolla Ly-O-Lay Ale Loya – Sacred Spirit choreografia: Massimo Scali
2012–13 ^[14]	The Sound of Music medley – Rodgers and Hammerstein Waltz: Edelweiss Polka: Do Re Mi Waltz: Favorite Things Polka: Do Re Mi	Humanity in Motion – Nathan Lanier choreografia: Allison Holker	Je suis malade – Lara Fabian, oryg. Serge Lama Shake It Out – Florence and the Machine
2011–12 ^[15]	Rumba: Historia de un Amor – Perez Prado Samba: Batacuda – DJ Dero	Je suis malade – Lara Fabian, aranż. Karl Hugo, oryg. Serge Lama	Je suis malade – Lara Fabian, oryg. Serge Lama Shake It Out – Florence and the Machine Vole – Céline Dion The Prayer – Josh Groban, Charlotte Church Steppin' Out with My Baby – Irving Berlin
2010–11 ^[16]	At Last – Etta James Cheek to Cheek – Irving Berlin	Moulin Rouge! medley – Nicole Kidman, Ewan McGregor, Jacek Koman Sparkling Diamonds Come What May El Tango de Roxanne	I Love Rock ’n’ Roll – Joan Jett, oryg. The Arrows
Sezon	Taniec oryginalny (OD)	Taniec dowolny (FD)	Pokazy mistrzów
2009–10 ^[17]	Spanish flamenco	Phantasia – Andrew Lloyd Webber choreografia: Shae-Lynn Bourne, Pasquale Camerlengo	The Prayer – Josh Groban, Charlotte Church
2008–09 ^[18]	Swing Brother Swing Harlem Nocturne – Conrad Korsch, Jonathan Smith	Dr. Zhivago Suite – Maurice Jarre	The Prayer – Josh Groban, Charlotte Church
2007–08	Those Were the Days (wersja rosyjska) – Martin Lass	Blues for Klook – Eddie Louis	Those Were the Days (wersja rosyjska) – Martin Lass
2006–07	Jeanne y Paul – Ástor Piazzolla Verano Porteno (z filmu The Story of Tango) – Raul Garello	One Fine Day (z opery Madame Butterfly) – Giacomo Puccini	A Sunday Kind Of Love – Etta James

Osiągnięcia

Z Kaitlyn Weaver

Zawody	06–07	07–08	08–09	09–10	10–11	11–12	12–13	13–14	14–15	15–16	16–17	17–18	18–19
Międzynarodowe^[19]
Igrzyska olimpijskie								7				7
Mistrzostwa świata	20	17			5	4	5	2	3	5	4	3	5
Mistrzostwa czterech kontynentów		5	5	1	4	3			1	3	5		2
GP Finał Grand Prix					5	4		5	1	1
GP Internationaux de France		7										4
GP Cup of China			6	6			3				2
GP NHK Trophy			7		2	2			1
GP Rostelecom Cup						2		2		1	3
GP Skate America					4		3
GP Skate Canada International		6		3		2		2	1	1		2
CS Autumn Classic International												2	1
CS Finlandia Trophy										1
CS Nebelhorn Trophy									1
Memoriał Ondreja Nepeli							1
U.S. International Classic								2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe^[19]
Mistrzostwa świata juniorów	3
JGP w Czechach	3
JGP na Tajwanie	3
Krajowe^[19]
Mistrzostwa Kanady	3	2	3	3	2	2	WD	2	1	1	2	3	1
Zawody drużynowe^[19]
World Team Trophy							2 T 2 P		4 T 1 P		4 T 1 P		5 T 4 P
Team Challenge Cup										1 T 1 P

Z Alice Graham

Zawody	04–05	05–06
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
JGP we Francji	5
JGP w Kanadzie		8
Krajowe
Mistrzostwa Kanady	3 J	9

Z Alexandrą Nino

Zawody	99–00	00–01	01–02	02–03	03–04
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
JGP w Jugosławii				7
JGP w Polsce					5
Krajowe
Mistrzostwa Kanady	11 N	2 N	9 J	6 J	4 J

Przypisy

↑ Kaitlyn Weaver is a winner. Citizenship and Immigration Canada, 2009-10-14. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-23)]. (ang.).
↑ ^a ^b Laurie Nealin: Weaver adds red and white to red, white and blue. icenetwork.com, 2009-06-23. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (ang.).
↑ Weaver and Poje win first Four Continents title since 2010. Eurosport, 2015-02-14. [dostęp 2019-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)]. (ang.).
↑ Kate Bueckert: Ice dancers Andrew Poje, Kaitlyn Weaver return to Olympics as 'veterans'. CBC News, 2018-01-31. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-29)]. (ang.).
↑ Weaver and Poje snare the bronze at world championships. Skate Canada, 2018-03-25. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).
↑ Lori Ewing: Weaver, Poje return to competition after fall spent on Thank You Canada Tour. 2019-01-16. [dostęp 2019-06-28]. (ang.).
↑ Dan Palmer: Canada's Weaver and Poje announce break from ice dancing. Inside The Games, 2019-06-20. [dostęp 2019-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-20)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2018/2019. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2017/2018. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-19)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2016/2017. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2015/2016. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2014/2015. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2013/2014. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-11)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2012/2013. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2011/2012. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-08)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2010/2011. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2009/2010. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-11)]. (ang.).
↑ Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2008/2009. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-10)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Competition Results – Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE. ISU. [dostęp 2019-02-11]. (ang.).

Bibliografia

Skate Canada Biography – Kaitlyn Weaver / Andrew Poje. Skate Canada. [dostęp 2018-03-25]. (ang.).
International Skating Union Biography – Kaitlyn Weaver / Andrew Poje. ISU. [dostęp 2018-03-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona internetowa Kaitlyn Weaver i Andrew Poje

[cicgc-1] Kaitlyn Weaver is a winner. Citizenship and Immigration Canada, 2009-10-14. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-23)]. (ang.).

[obywatelstwo-2] Laurie Nealin: Weaver adds red and white to red, white and blue. icenetwork.com, 2009-06-23. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (ang.).

[3] Weaver and Poje win first Four Continents title since 2010. Eurosport, 2015-02-14. [dostęp 2019-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-07)]. (ang.).

[4] Kate Bueckert: Ice dancers Andrew Poje, Kaitlyn Weaver return to Olympics as 'veterans'. CBC News, 2018-01-31. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-29)]. (ang.).

[5] Weaver and Poje snare the bronze at world championships. Skate Canada, 2018-03-25. [dostęp 2018-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)]. (ang.).

[6] Lori Ewing: Weaver, Poje return to competition after fall spent on Thank You Canada Tour. 2019-01-16. [dostęp 2019-06-28]. (ang.).

[7] Dan Palmer: Canada's Weaver and Poje announce break from ice dancing. Inside The Games, 2019-06-20. [dostęp 2019-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-20)]. (ang.).

[8] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2018/2019. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ang.).

[9] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2017/2018. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-19)]. (ang.).

[10] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2016/2017. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. (ang.).

[11] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2015/2016. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. (ang.).

[12] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2014/2015. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (ang.).

[13] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2013/2014. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-11)]. (ang.).

[14] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2012/2013. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ang.).

[15] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2011/2012. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-08)]. (ang.).

[16] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2010/2011. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)]. (ang.).

[17] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2009/2010. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-11)]. (ang.).

[18] Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE: 2008/2009. ISU. [dostęp 2018-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-10)]. (ang.).

[ISUresults_weaver-19] Competition Results – Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE. ISU. [dostęp 2019-02-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]