Antoni Tokarczuk
Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1951 |
---|---|
Minister środowiska | |
Okres |
od 19 października 1999 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Antoni Justyn Tokarczuk (ur. 14 kwietnia 1951 w Nowej Wsi Lęborskiej) – polski polityk, minister środowiska w latach 1999–2001, senator I kadencji, poseł na Sejm I kadencji. Siostrzeniec Ignacego Tokarczuka[1][2][3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1974 studia na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 80. działał w opozycji demokratycznej w ramach „Solidarności”. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 29 grudnia 1982.
W latach 1975–1990 był zatrudniony w zakładach Romet m.in. na stanowisku zastępcy kierownika zakładu. W 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw rolnictwa. Od 1989 do 1991 sprawował mandat senatora I kadencji z listy Komitetu Obywatelskiego[4]. Następnie od 1991 do 1993 był posłem I kadencji z listy POC, reprezentującym w parlamencie okręg bydgoski. Od 1990 do 1992 zajmował stanowisko wojewody bydgoskiego.
Od 1994 do 1999 pełnił kierownicze funkcje w Przedsiębiorstwie Budowy Obiektów Użyteczności Publicznej „Budopol” w Bydgoszczy. W latach 1998–2001 zasiadał w sejmiku kujawsko-pomorskim z ramienia AWS. W rządzie Jerzego Buzka od 1999 sprawował urząd ministra środowiska. W 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy AWSP.
Należał do Porozumienia Centrum (w 1999 był krótko jego przewodniczącym, został wykluczony z partii[5]), następnie został przewodniczącym Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów. Był też jednym z liderów SKL-RNP.
Wycofał się z działalności politycznej. W 2003 był prezesem Polonii Bydgoszcz, od 2004 do 2011 był dyrektorem Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie”. W 2012 został wicedyrektorem Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Bydgoszczy[6].
Został odznaczony litewskim Medalem Pamiątkowym 13 Stycznia (1996)[7] oraz Złotym Krzyżem Zasługi (1999)[8]. W 2011 prezydent Bronisław Komorowski nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[9]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Sudoł: Wybór z Księgi Ogłoszeń Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku (lata 1967–1995). Sanok: 2001, s. 337. ISBN 83-914224-7-X.
- ↑ Antoni Tokarczuk, senator pierwszej kadencji Senatu Rzeczypospolitej. archiwaprzelomu.pl. [dostęp 2012-12-29].
- ↑ Tokarczuk: ZOMO-wcy mieli ostrą broń, śmierć zajrzała w oczy. wyborcza.pl, 3 marca 2016. [dostęp 2023-02-10].
- ↑ Antoni Tokarczuk. senat.pl. [dostęp 2017-03-29].
- ↑ Antoni Tokarczuk w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2011-03-28].
- ↑ Antoni Tokarczuk wraca na dyrektorskie stanowisko. bydgoszcz24.pl, 11 czerwca 2012. [dostęp 2012-08-15].
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė. grybauskaite.is.lt. [dostęp 2011-03-28]. (lit.).
- ↑ M.P. z 1999 r. nr 33, poz. 512
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 614
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 314
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2011-03-28].
- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2011-03-28].
- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Ministrowie środowiska III Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym 13 Stycznia
- Politycy Akcji Wyborczej Solidarność
- Politycy Porozumienia Centrum
- Politycy Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów
- Politycy Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego
- Posłowie na Sejm III Rzeczypospolitej Polskiej
- Radni sejmiku województwa kujawsko-pomorskiego
- Senatorowie III Rzeczypospolitej
- Uczestnicy Okrągłego Stołu (strona solidarnościowa)
- Wojewodowie bydgoscy (III Rzeczpospolita)
- Urodzeni w 1951
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1991–1993)