Antonio Domenico Gamberini

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	15 stycznia 1826
Konsekrator	Pietro Francesco Galleffi
Współkonsekratorzy	Giuseppe della Porta Rodiani; Filippo Filonardi
Konsekrowani biskupi
José Ignacio Cienfuegos Arteaga	1828

Antonio Domenico Gamberini
	Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	31 października 1761 ; Imola
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1841 ; Rzym
	Biskup Orvieto
Okres sprawowania	1825–1833
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	15 stycznia 1826
Kreacja kardynalska	15 grudnia 1828; Leon XII
Kościół tytularny	diecezja Sabina-Poggio Mirteto
	Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Domenico Gamberini (ur. 31 października 1761 w Imoli, zm. 25 kwietnia 1841 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 31 października 1761 roku w Imoli, jako syn Giovanni Agostina Gamberiniego i Margherity Zappi^[1]. Studiował na Papieskiej Akademii Kościelnej, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. W czasie francuskiej okupacji Rzymu, pracował jako prawnik w Imoli, a następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur, audytorem Roty Rzymskiej i kanonikiem bazyliki watykańskiej^[1]. 19 grudnia 1825 roku został wybrany biskupem Orvieto, a 15 stycznia następnego roku przyjął sakrę^[2]. 15 grudnia 1828 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Prassede^[2]. W 1833 roku zrezygnował z zarządzania diecezją i został prefektem Świętej Konsulty^[1]. 18 lutego 1839 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Sabina-Poggio Mirteto^[2]. Rok później został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości, a w 1841 – kamerlingiem Kolegium Kardynałów^[1]. Zmarł 25 kwietnia 1841 roku w Rzymie^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Antonio Domenico Gamberini. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Antonio Domenico Gamberini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).

[FIU-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Antonio Domenico Gamberini. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).

[hierarchy-2] Antonio Domenico Gamberini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-03-18]. (ang.).

[1]

[2]

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)