Arirania amazońska
Wygląd
Pteronura brasiliensis[1] | |||
(Gmelin, 1788) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Pteronura | ||
Gatunek |
arirania amazońska | ||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Arirania amazońska[4], arirania, wydra wielka, wydra olbrzymia (Pteronura brasiliensis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Pteronura J. E. Gray, 1837, w niektórych częściach Ameryki Południowej nazywana wilkiem rzecznym. Największa z wydr (Lutrinae) i – obok rosomaka i kałana morskiego – jeden z największych łasicowatych.
Cechy
[edytuj | edytuj kod]- płaska, szeroka głowa
- małe i zaokrąglone małżowiny uszne
- krótka, aksamitno-brunatna sierść (czekoladowo-brązowa, gdy jest mokra)
- krótkie i masywne kończyny z błonami pławnymi i ostrymi pazurami
- długość 150–180 cm
- mocny ogon spłaszczony pionowy o długości 45–65 cm
- masa 22-45 kg
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Głównym pokarmem są:
- ryby
- mięczaki
- skorupiaki
- ptaki i ich jaja
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Są ssakami aktywnymi tylko w ciągu dnia. Prawie zawsze występują w grupach liczących do 20 osobników – zazwyczaj 8 sztuk. Grupa zajmuje terytorium ok. 20 km długości i szerokości, wyłącznie w obszarze po obu stronach rzeki. Spędzają dużo czasu na lądzie na oczyszczonych z roślinności fragmentach brzegu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pteronura brasiliensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Pteronura brasiliensis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 18 września 2009]
- ↑ J. Groenendijk i inni, Pteronura brasiliensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.1 [dostęp 2015-07-17] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 155. ISBN 978-83-88147-15-9.