Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Back to Basics

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Back to Basics
Okładka
Wykonawca albumu studyjnego
Christina Aguilera
Wydany

10 sierpnia 2006
(Zobacz daty wydania)

Nagrywany

2004–2006

Gatunek

pop, R&B, jazz, soul, swing, blues

Długość

78:55

Wydawnictwo

RCA

Producent

Christina Aguilera (wyk.), Ben H. Allen, Big Tank, DJ Premier, Rich Harrison, Kwamé, L Boogie, Linda Perry, Q, Tony Reyes, Charles Roane, Mark Ronson[1]

Oceny
Album po albumie
Stripped
(2002) 		Back to Basics
(2006) 		Keeps Gettin’ Better – A Decade of Hits
(2008)
Single z albumu Back to Basics
  1. „Ain’t No Other Man”
    Wydany: 6 czerwca 2006
  2. „Hurt”
    Wydany: 19 września 2006
  3. „Candyman”
    Wydany: 20 lutego 2007
  4. „Slow Down Baby”
    Wydany: 24 lipca 2007
  5. „Oh Mother”
    Wydany: 23 listopada 2007

Back to Basics – piąty album studyjny amerykańskiej wokalistki Christiny Aguilery, wydany 10 sierpnia 2006 roku nakładem RCA Records. Jest to wydawnictwo dwupłytowe, na którym znalazły się łącznie dwadzieścia dwie piosenki. Aguilera jest producentką wykonawczą płyty; pracując nad jej powstaniem kolaborowała między innymi z DJ Premierem, Richem Harrisonem, Lindą Perry, Robem Lewisem i Markiem Ronsonem. Krążek nagrywano począwszy od stycznia 2005 roku aż do kwietnia 2006.

Zainspirowana twórczością swych idoli – Billie Holiday, Etty James, Otisa Reddinga i Elli Fitzgerald, Aguilera postanowiła tchnąć w zawarty na albumie materiał ducha old-schoolowego jazzu, bluesa i soulu. Choć nagrany w tradycji muzyki lat 20., 30. i 40. XX wieku, Back to Basics charakteryzuje się jednocześnie współczesną produkcją muzyczną; balansuje na pograniczu popu i R&B. Charakterystycznym zabiegiem podczas nagrywania albumu było samplowanie; w singlowym utworze „Candyman” wykorzystano choćby przyśpiewkę Tarzan & Jane Swingin’ on a Vine. Album, natchniony wydarzeniami z życia Aguilery, w tym jej małżeństwem z Jordanem Bratmanem, okazał się przebojem komercyjnym, a także spotkał się z dużym powodzeniem artystycznym i uchodzi za jedno z najbardziej udanych dzieł Aguilery. Zajął miejsce pierwsze listy Billboard 200, plasował się też na szczytach notowań hitów wydawniczych w takich krajach, jak Australia, Japonia, Kanada, Niemcy, Rosja i Wielka Brytania.

Promując album, Aguilery przyjęła alter ego Baby Jane, pochodzące od imienia bohaterki thrillera Co się zdarzyło Baby Jane? (1962). Jej image uległ zmianie; ubiorem i makijażem artystka imitowała styl gwiazd złotej ery Hollywood. By nagłośnić wydanie Back to Basics i pochodzących z niego singli wokalistka występowała w programach telewizyjnych oraz na galach takich jak MTV Movie Awards 2006 i MTV Video Music Awards '06. W listopadzie 2006 Aguilery ruszyła w blisko dwuletnią, światową trasę koncertową Back to Basics Tour. Album promowany był przez trzy single międzynarodowe („Ain’t No Other Man”, „Hurt” i „Candyman”) oraz dwa wydane w rejonach wyselekcjonowanych („Slow Down Baby”, „Oh Mother”).

W czerwcu 2008 magazyn Entertainment Weekly ogłosił listę stu najlepszych albumów muzycznych minionych dwudziestu pięciu lat; Back to Basics zajął na niej miejsce #80[7].

Informacje o albumie

[edytuj | edytuj kod]

Nagrywanie albumu Christina Aguilera rozpoczęła styczniem 2005 roku, a zakończyła dopiero w kwietniu 2006, sam krążek realizowany był jako kontynuacja czwartego albumu studyjnego wokalistki Stripped (2002)[8]. Aguilera chciała wnieść w swoją dotychczasową karierę płytę niezwykłą i wizjonerską, jej celem było także rozwijanie siebie jako artystki[9], dlatego też stworzyła album pod względem gatunkowym zupełnie inny niż utrzymany w klimacie muzyki urban i R&B Stripped. Album powstał między innymi we współpracy z DJ Premierem. W momencie jego realizacji popularne amerykańskie wokalistki – Nelly Furtado, Beyoncé czy Janet Jackson – wolały tworzyć muzykę w towarzystwie tak wziętych producentów, jak Timbaland lub duet The Neptunes. W wywiadzie dla magazynu Blender Aguilera uzasadniła swój wybór: „Podjęłam świadomą decyzję; chciałam stworzyć płytę, która nie będzie brzmiała, jak inne. Po pewnym czasie, kiedy wielcy producenci płyną z prądem, wszystko zaczyna brzmieć tak samo. Ci ludzie są takimi pracoholikami, że tworzą nagrania na płytach każdego. A twórczość na tym cierpi.”[10]

W etapie produkcyjnym inspiracją dla piosenkarki był rhythm and blues doby lat 90., a także wybitni artyści, jak Billie Holiday, Otis Redding, Marvin Gaye, Etta James oraz Ella Fitzgerald[11]. Z twórczością tychże wokalistka styczność miała już jako dziecko, wówczas matka Aguilery zapoznawała ją z muzyką bluesową, soulem i jazzem[12]. Piosenkarka tymi gatunkami określiła finalny efekt swych prac oraz uznała go za „muzykę lat 20., 30. i 40. z modernistycznymi akcentami”[13].

Utwory na dwóch krążkach CD różnią się od siebie stylem. Inauguracyjny dysk to powrót do muzyki pierwszej połowy XX wieku. Znajdują się na nim piosenki popowe z silnymi elementami jazzu i bluesa, utrzymane paradoksalnie w konwencji współczesnej muzyki popularnej oraz wyprodukowane przez muzyków zorientowanych w dzisiejszym popie czy hip-hopie. Większość z trzynastu kompozycji z krążka #1 sampluje linie melodyczne innych utworów muzycznych. Drugi krążek charakteryzuje się autentycznym, surowym dźwiękiem soulowym, a w utworach nie jest w większości stosowany zabieg samplingu (wyjątek stanowi jedynie „Candyman”). Retro na tym dysku obfituje w nawiązania do cyrku w latach 20[14].

Za wiarygodną replikację starego stylu na albumie Back to Basics Christina Aguilera jest często chwalona przez krytyków.

Przyjęcie

[edytuj | edytuj kod]

Opinie

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec 2006 magazyn The Village Voice umieścił Back to Basics w zestawieniu najlepszych albumów muzycznych roku[15]. Dwa lata później pismo Entertainment Weekly ogłosiło skompilowaną przez siebie listę najważniejszych płyt minionego ćwierćwiecza. Back to Basics wskazano jako osiemdziesiąty najlepszy krążek lat 1983–2008 i okrzyknięto go mianem „współczesnego klasyku”[7]. Dziennikarz Robert Dimery oraz Michael Lydon, jeden z redaktorów czasopisma Rolling Stone, wymienili płytę Aguilery jako jeden z albumów, które „trzeba usłyszeć przed śmiercią”. W swojej książce 1001 Albumów Muzycznych. Historia Muzyki Rozrywkowej Dimery i Lydon napisali: „'Zabawny’ i ‘funkowy’ są terminami rzadko dającymi się zastosować w stosunku do artystów odkrywających na nowo swoje korzenie lub potwierdzających, kto miał na nich wpływ. Z pogardą do konwencji, która sprawiła, że wyglądała jak naturalna spadkobierczyni Madonny, Christina stworzyła ambitny album, w którym jest i jedno i drugie. (...) Back to Basics jest doświadczeniem, którego trzeba spróbować.”[16] W lipcu 2016 redaktorzy witryny popheart.pl uznali Back to Basics za jeden z „30 powodów, dla których słuchacze kochają muzykę pop z roku 2006”[17].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

W ciągu pierwszego tygodnia od wydania Back to Basics uplasował się na szczycie list przebojów albumowych w czternastu państwach i regionach świata (Wielka Brytania, Kanada, Japonia, Niemcy, Australia, Irlandia, Szwajcaria, Austria, Holandia, Hongkong, Korea Południowa, Singapur, Tajlandia, Tajwan), a także debiutował w czołowej piątce oficjalnych notowań w Nowej Zelandii, Włoszech, Szwecji, Norwegii, Meksyku i Danii[18]. W niespełna miesiąc od premiery sprzedano ponad 2,5 mln kopii albumu na całym świecie[18]. W Stanach Zjednoczonych, przy sprzedaży trzystu czterdziestu sześciu tysięcy kopii w pierwszym tygodniu od premiery, krążek zadebiutował na pozycji pierwszej zestawienia Billboard 200. Był to najlepszy wynik sprzedażowy żeńskiej artystki od początku 2006 roku oraz najlepszy wynik Aguilery zanotowany przez organizację Nielsen SoundScan[18]. Na liście Billboard 200 album spędził czterdzieści cztery tygodnie; jako ostatnie objął miejsce 164. W latach 2006 i 2007 Back to Basics lokował się na listach końcowo rocznych tego zestawienia, kolejno na pozycjach #59 i #73. W innym notowaniu Billboardu, Top R&B/Hip-Hop Albums, pojawił się po raz pierwszy na miejscu drugim, a na liście utrzymał swoją obecność przez czterdzieści sześć tygodni. Back to Basics zajął też pierwsze miejsce w czterech innych notowaniach magazynu Billboard: R&B Overall Albums, Digital Albums, Mass Merchant Chart oraz Internet Albums Chart[18]. Stowarzyszenie Recording Industry Association of America (RIAA) wyróżniło album statusem podwójnej platyny za sprzedaż ponad dwóch milionów egzemplarzy. W Kanadzie krążek debiutował z pozycji numer 1 notowania Canadian Albums Chart. Organizacja Music Canada przyznała płycie status potrójnej platyny. Na terenie Kanady wyprzedano trzysta tysięcy kopii albumu.

W Wielkiej Brytanii Back to Basics został pierwszym krążkiem Aguilery, który uplasował się na szczycie listy UK Albums Chart. Stowarzyszenie British Phonographic Industry (BPI) nagrodziła album statusem platyny przy sprzedaży ponad połowy miliona egzemplarzy. W 2006 i 2007 roku krążek lokował się na końcoworocznych listach UK Albums Chart, kolejno na pozycjach #56 i #127. W Polsce, na liście ZPAV, album zajął jako najwyższe miejsce dziewiąte, notując duży skok – z pozycji 49.[19]

W Indonezji krążek spędził w sumie pięćdziesiąt osiem tygodni na liście LIMA Top 50 Albums oraz został odznaczony pięciokrotną platyną.

W 2013 roku były CEO wytwórni RCA Music Group, Clive Davis, oszacował, że na całym świecie wyprzedano pięć milionów egzemplarzy albumu[20][21]. W 2006 płyta znalazła się na piętnastej pozycji najlepiej sprzedających się wydawnictw muzycznych roku[22].

Single

[edytuj | edytuj kod]

W okresie blisko półtora roku od momentu premiery albumu Back to Basics krążek promowano oficjalnie pięcioma singlami.

Pierwszy z nich, wydany czerwcem 2006 „Ain’t No Other Man”, osiągnął wielkie sukcesy na światowych listach przebojów i spotkał się z pozytywnym przyjęciem krytyki. Utwór uznany został za tzw. „comeback single”, którym Aguilera z powodzeniem powróciła do branży muzycznej po krótkiej nieobecności w mediach. Objął pozycje w Top 10 między innymi oficjalnych notowań Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii i Kanady.

Na drugi singel obrano balladę „Hurt”, wydaną w połowie września 2006. Singel powtórzył sukces artystyczny swojego poprzednika, lecz – w przeciwieństwie do „Ain’t No Other Man” – nie odniósł ogólnoświatowego triumfu na listach przebojów, plasując się na wysokich pozycjach zestawień europejskich, a obejmując zaledwie dziewiętnaste miejsce notowania USA Billboard Hot 100. W Stanach Zjednoczonych utworowi przyznano ostatecznie status złotego singla.

Kolejnym singlem został „Candyman”. Premiera kompozycji odbyła się późnym lutym 2007 roku. Podobnie, jak „Hurt”, uzyskała ona certyfikat złota w Stanach Zjednoczonych, gdzie objęła pozycję #25. W pozostałych regionach świata utwór okazał się umiarkowanym przebojem; szczególnym powodzeniem cieszył się w krajach Oceanii (miejsca #2 w Australii i Nowej Zelandii).

„Candyman” był finalnym singlem promowanym ogólnoświatowo. Jako czwarty z albumu Back to Basics wydany został utwór „Slow Down Baby” (lipiec 2007), który trafił jedynie na rynki muzyczne Australii i Oceanii oraz poszczególnych krajów azjatyckich. Na piąty singel wybrano rhytmandbluesowy „Oh Mother” (listopad 2007), promowany w wyselekcjonowanych państwach Europy. Ponadto, akustyczna ballada „Save Me from Myself” posłużyła za promocyjny, wąsko dystrybuowany singel DVD wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

Utwór „Without You”, choć niewydany na singlu, zajął miejsce 35. notowania ARIA Digital Track Chart[23].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]
Dysk #1
NrTytuł utworuAutorProducentDługość
1.„Intro” (Back to Basics)Christina Aguilera, Chris E. Martin, Kara DioGuardi, Roy Hawkins, Rick DarnellDJ Premier1:47
2.„Makes Me Wanna Pray” (featuring Steve Winwood)Aguilera, Rich Harrison, Steve Winwood, DioGuardiRich Harrison4:10
3.„Back in the Day”Aguilera, Don Costa, Jimmy Castor, Harry Jensen, Martin, Langdon Fridle Jr., Douglas Gibson, Robert Manigault, Gerald Thomas, DioGuardiDJ Premier4:13
4.„Ain’t No Other Man”Aguilera, Harold Beatty, Martin, Charles Roane, DioGuardiDJ Premier, Charles Roane3:49
5.„Understand”Aguilera, Kwamé Holland, Allen Toussaint, DioGuardiKwamé3:46
6.„Slow Down Baby”Aguilera, Mark Ronson, Curtis Jackson, Raymond Angry, William Guest, Edward Patton, Gladys Knight, Marvin Bernard, Michael Harper, Merald Knight, DioGuardiMark Ronson3:29
7.„Oh Mother”Aguilera, Bruno Coulais, Christophe Barratier, Derryck Thornton, Mark Rankin, Liz Thornton, DioGuardiBig Tank, Q3:46
8.„F.U.S.S.”Aguilera, Roane, DioGuardiRoane2:21
9.„On Our Way”Aguilera, D. Thornton, Rankin, L. Thornton, DioGuardiBig Tank, Q, L Boogie3:36
10.„Without You”Aguilera, Ronson, Rob Lewis, DioGuardiRonson3:56
11.„Still Dirrty”Aguilera, Martin, DioGuardiDJ Premier3:46
12.„Here to Stay”Aguilera, Heather Holley, Tony Reyes, Ben H. Allen, George Henry JacksonTony Reyes, Ben H. Allen3:19
13.„Thank You (Dedication to Fans...)”Aguilera, Steve Kipner, David Frank, Pamela Sheyne, Martin, DioGuardiDJ Premier4:59
46:57
Dysk #2
NrTytuł utworuAutorProducentDługość
1.„Enter the Circus” (w wykonaniu Lindy Perry)Aguilera, Linda PerryLinda Perry1:42
2.„Welcome”Aguilera, Perry, Ronson, Paul IllPerry2:42
3.„Candyman”Aguilera, PerryPerry3:14
4.„Nasty Naughty Boy”Aguilera, PerryPerry4:45
5.„I Got Trouble”Aguilera, PerryPerry3:42
6.„Hurt”Aguilera, Perry, RonsonPerry4:03
7.„Mercy on Me”Aguilera, PerryPerry4:33
8.„Save Me from Myself”Aguilera, Perry, Bill BottrellPerry3:13
9.„The Right Man”Aguilera, PerryPerry3:51
10.„Back to Basics” (Bonus Video; proces tworzenia albumu Back to Basics)10:07
41:52

Pozycje na listach przebojów

[edytuj | edytuj kod]
Kraj/region Notowanie (2006) Wydawca Najwyższa pozycja
Argentyna Top 100 Albums[24] CAPIF 3
Australia Top 100 Albums[25][26] ARIA Charts 1
Austria Top 100 Albums[25][26] Ö3 Austria Top 40 1
Belgia (Flandria) Top 50 Albums[25] Ultratop 2
Belgia (Region Waloński) Top 50 Albums[25] 4
Czechy Top 50 Albums[25] IFPI 4
Dania Top 40 Albums[25] Tracklisten 2
Estonia Official Albums Chart[25] IFPI 2
Europa Top 100 Albums[27][25] Billboard 1
Filipiny Official Albums Chart[28] PARI 12
Top 100 Pop Albums 1
Finlandia Top 50 Albums[25] ÄKT 6
Francja Top 200 Albums[25] SNEP 10
Grecja Top 50 International Albums[29] ΕΕΠΗ 2
Top 50 Main Albums[29] 5
Hiszpania Top 100 Albums[25] PROMUSICAE 5
Holandia Top 100 Albums[25] MegaCharts 1
Hongkong Official Albums Chart[26][25] IFPI 1
Indonezja Top 50 Albums LIMA 1
Irlandia Top 100 Albums[25] IRMA 1
Japonia Top 100 International Albums[26] Oricon 1
Top 100 Main Albums[25] 7
Kanada Top 200 Albums[30][25] Jam! Canoe/Billboard 1
Korea Południowa Top 100 Albums[26][25] Gaon Chart 1
Meksyk Top 100 Albums[31][25] AMPROFON 2
Niemcy Top 100 Albums[25] Media Control Charts 1
Norwegia Top 40 Albums[25] VG-lista 4
Nowa Zelandia Top 40 Albums[25] RIANZ 2
Polska Top 100 Albums[25] ZPAV 9
Rosja Top 25 Albums 2M 1
Singapur Official Albums Chart[26][25] IFPI 1
Stany Zjednoczone Billboard 200[25] Billboard 1
Top Internet Albums[30] 1
Top R&B/Hip-Hop Albums[32] 2
Szwajcaria Top 100 Albums[25] Schweizer Hitparade 1
Szwecja Top 60 Albums[25] Sverigetopplistan 2
Świat Worldwide Albums Chart[25] Media Traffic 1
Tajlandia Official Albums Chart[26][25] IFPI 1
Tajwan Top 20 Albums[33] Five Music 1
Top 100 International Albums[25] RIT 1
Top 100 Main Albums[18][25] 1
Top Western Weekly Albums[34] KKBox 1
Walia Top 75 Albums[35] OCC 1
Wenezuela Top 40 Albums[25] Recordland 2
Węgry Top 40 Albums[25] MAHASZ 3
Wielka Brytania Top 200 Albums[25] OCC 1
Włochy Top 100 Albums[25] FIMI 3

Certyfikaty

[edytuj | edytuj kod]
Kraj/region Wydawca Certyfikat
Australia ARIA 2x platyna
Austria IFPI złoto
Belgia IFPI platyna
Czechy IFPI złoto
Europa IFPI platyna
Francja SNEP złoto
Holandia NVPI złoto
Indonezja IFPI 5x platyna
Irlandia IRMA 3x platyna
Japonia RIAJ złoto
Kanada Music Canada 3x platyna
Kraj/region Wydawca Certyfikat
Niemcy IFPI platyna
Nowa Zelandia RIANZ platyna
Polska ZPAV złoto[36]
Rosja 2M 5x platyna[37]
Stany Zjednoczone RIAA platyna
Szwajcaria IFPI platyna
Węgry MAHASZ platyna
Wielka Brytania BPI platyna
Włochy FIMI platyna

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

2006

[edytuj | edytuj kod]
Ceremonia Nagroda Rezultat
iTunes Awards Album roku – muzyka pop Wygrana
Z100's Music Awards Najlepszy album Wygrana
Cyprus Music Academy Awards Album roku Wygrana
Rockbjörnen Najlepszy zagraniczny album Nominacja

2007

[edytuj | edytuj kod]
Ceremonia Nagroda Rezultat
Grammy Awards Best Pop Vocal Album Nominacja
Best Female Pop Vocal Performance Wygrana
Brit Awards Wokalistka roku – świat Nominacja
Daily Mirror London Album roku Wygrana
NRJ Music Awards Album roku – świat Wygrana
Wokalistka roku – świat Wygrana

Daty wydania

[edytuj | edytuj kod]
Państwo Data
Polska[38] 10 sierpnia 2006
Niemcy[39] 11 sierpnia 2006
Włochy[40]
Holandia[41] 12 sierpnia 2006
Australia[42]
Dania[43] 14 sierpnia 2006
Francja[44]
Hongkong[45]
Szwecja[46]
Wielka Brytania[47]
Stany Zjednoczone[48] 15 sierpnia 2006
Japonia[49]
Kanada[50]
Brazylia[51] 19 sierpnia 2006

Back to Basics Tour

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Back to Basics Tour.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Stephen Thomas Erlewine: Back to Basics – Christina Aguilera. AllMusic. [dostęp 2021-06-16]. (ang.).
  2. ↑ Browne, David (2006-08-15). „Review: Christina Aguilera – Back to Basics”. Blender. (ang.) [dostęp 2010-08-07].
  3. ↑ Rosen, Jody (2006-08-24). „Christina Aguilera – Back to Basics (2006)”. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  4. ↑ Joseph, Mike (2006-08-28). „Christina Aguilera: Back to Basics”. popmatters.com. (ang.) [dostęp 2010-08-07].
  5. ↑ Eliscu, Jenny (2006-08-15). „Back to Basics by Christina Aguilera”. Rolling Stone. (ang.) [dostęp 2010-08-24].
  6. ↑ Cinquemani, Sal (2006-08-06). „Christina Aguilera: Back To Basics”. Slant Magazine. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  7. ↑ a b „The New Classics: Music”. Entertainment Weekly. (2008-06-17). (ang.) [dostęp 2010-08-07].
  8. ↑ Moss, Corey (2005-03-04). „Christina Aguilera Finishing ‘Raw’ LP, Waiting For Perfect Film Role”. MTV News (MTV). (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  9. ↑ Moss, Corey (2006-06-06). „Christina Makes Her Comeback Twice As Nice By Expanding Basics Into Double LP”. MTV News (MTV). (ang.) [dostęp 2010-08-14].
  10. ↑ „Blender (2006)”. christinaaguilera.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].. christinaaguilera.com.pl. 2015-11-27. [dostęp 2015-11-27].
  11. ↑ „For The Record: Quick News On Christina Aguilera, Jennifer Lopez, Snoop Dogg, Jessica Simpson, Bjork & More”. MTV News (MTV). (ang.) [dostęp 2010-08-14].
  12. ↑ Vineyard, Jennifer (2006-06-28). „Christina Aguilera Can Die Happy – She’s Bonded With ‘Bad Girl’ Idol Etta James”. MTV News (MTV). (ang.) [dostęp 2010-08-14].
  13. ↑ Kaufman, Gil (2006/7). „2006: A Look Ahead”. MTV News (MTV). (ang.) [dostęp 2010-08-14].
  14. ↑ Vineyard, Jennifer (2006-06-19). „Ain’t No Other Man’ Video Has Christina Singing The Blues”. MTV News (MTV). (ang.) [dostęp 2010-08-14].
  15. ↑ Village Voice – Pazz & Jop Lists (2006). rocklistmusic.co.uk. (ang.) [dostęp 2013-08-16].
  16. ↑ „1001 ALBUMÓW, KTÓRE MUSISZ USŁYSZEĆ PRZED ŚMIERCIĄ: BACK TO BASICS”. christinaaguilera.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)].. christinaaguilera.com.pl. 2011-05-04. [dostęp 2014-04-05].
  17. ↑ „30 powodów, dla których kochamy 2006 rok w muzyce pop”. popheart.pl. 2016-07-11. [dostęp 2016-07-12].
  18. ↑ a b c d e „Christina Aguilera’s New Album ‘Back To Basics’ is an Instant Hit Worldwide, Hitting #1 in Country After Country; Songstress Set for Month of Major Dates Across Europe Marking Her First European Tour Since 2003”. prnewswire.co.uk. 2006-09-11. (ang.) [dostęp 2015-10-01].
  19. ↑ „Doda kontra Christina Aguilera”. Muzyka–Interia.pl. Grupa Interia.pl 2006-08-26. [dostęp 2020-06-10].
  20. ↑ Davis, Clive (2013). The Soundtrack of My Life. Simon & Schuster. s. 496–497. ISBN 9781476714806.
  21. ↑ „From Moe from RCA (April 2011)”. pastebin.com. 2011-06-08. (ang.) [dostęp 2011-06-09].
  22. ↑ „Albumy Christiny na liście 300-stu najlepiej sprzedających się płyt wszech czasów!”. xtina.pl. 2011-04-02. [dostęp 2011-04-03].
  23. ↑ „Every Unique ARIA Top 50 Digital Track of 2006–2008”. Top 100 Singles. (ang.) [dostęp 2020-05-29].
  24. ↑ Ranking Semanal. capif.org.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-15)].. capif.org.ar. 2006-08-13. (hiszp.) [dostęp 2010-10-15].
  25. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah "Christina Statistics – Charts – Back To Basics Chart History". christinamultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-21)].. christinamultimedia.com. 2008-01-19. (ang.) [dostęp 2010-10-15].
  26. ↑ a b c d e f g „Superstar Christina Aguilera Debuts at No. 1 on the DVD Music Video Chart with Back to Basics – Live and Down Under”. Nowy Jork: PR Newswire, 2008-02-13. [dostęp 2024-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  27. ↑ „The ARIA Report: European Top 20 Charts”. Australian Recording Industry Association (ARIA), 2006-09-04. [dostęp 2024-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-19)]. (ang.).
  28. ↑ "Christina Statistics – Charts – Philippines Chart History – Philippines Albums". christinamultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-01)].. christinamultimedia.com. 2006. (ang.) [dostęp 2010-12-16].
  29. ↑ a b "Christina Statistics – Charts – Greece Chart History". christinamultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-17)].. christinamultimedia.com. 2006. (ang.) [dostęp 2010-12-16].
  30. ↑ a b „Christina Aguilera – Awards”. AllMusic, Rovi Corporation. [dostęp 2024-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-24)]. (ang.).
  31. ↑ „Top 100 Album 2006”. Asociación Mexicana de Productores de Fonogramas y Videogramas. [dostęp 2022-02-22]. (hiszp.).
  32. ↑ „Christina Aguilera Chart History (Top R&B/Hip-Hop Albums)”. Billboard, Billboard Media, LLC. [dostęp 2024-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-10-22)]. (ang.).
  33. ↑ „五大金榜 FIVE TOP. 統計時間：2006/8/18 – 2006/8/24”. Five Music, 2006-08-24. [dostęp 2024-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-18)]. (chiń.).
  34. ↑ „Top Western Weekly Albums Chart (Taiwan)”. KKBox, 2006-08-26. [dostęp 2022-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-08)]. (ang.).
  35. ↑ Christina Statistics – Charts – Wales Chart History – Wales Albums. christinamultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-24)].. christinamultimedia.com. 2006. (ang.) [dostęp 2010-12-16].
  36. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2006 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-18].
  37. ↑ „Izvestia Music”. Tophit. 2018-06-22. (ros.) [dostęp 2018-06-24].
  38. ↑ „Back to Basics (2CD) – Aguilera Christina”. albertus.pl. [dostęp 2010-08-13].
  39. ↑ "Back to Basics: Christina Aguilera: Amazon.de: Musik". Amazon.de. (niem.) [dostęp 2010-08-13].
  40. ↑ "Christina Aguilera – Back to Basics". ibs.it. (wł.) [dostęp 2010-08-13].
  41. ↑ "Back To Basics, Christina Aguilera". bol.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-23)].. bol.com. (niderl.) [dostęp 2010-08-13].
  42. ↑ "Nattynatt’s Site – Christina Aguilera – Back To Basics". yanatornnatty.multiply.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].. Nattynatt’s Site (multiply.com). 2008-11-25. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  43. ↑ "CD: Christina Aguilera: Back to Basics (2006)". imusic.dk. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  44. ↑ "Back to Basics: Christina Aguilera: Amazon.fr: Musique". Amazon.fr. (fr.) [dostęp 2010-08-13].
  45. ↑ "CHRISTINA AGUILERA / BACK TO BASICS". hmv.com.hk. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  46. ↑ "Christina Aguilera – Back to Basics". cdwow.se. (ang.), (szw.) [dostęp 2010-08-13].
  47. ↑ "Back to Basics: Christina Aguilera: Amazon.co.uk: Music". Amazon.co.uk. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  48. ↑ "Discography | Christina Aguilera – Back to Basics”. billboard.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-30)].. Billboard. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  49. ↑ "Amazon.co.jp? Back to Basics: Christina Aguilera: ??". Amazon.co.jp. (jap.) [dostęp 2010-08-13].
  50. ↑ "Back to Basics: Christina Aguilera: Amazon.ca: Music". Amazon.ca. (ang.) [dostęp 2010-08-13].
  51. ↑ "Back To Basics – 2 CDs". saraiva.com.br. (port.) [dostęp 2010-08-13].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Christina Aguilera
Albumy studyjne
Kompilacje
Minialbumy
Pozostałe albumy
DVD
Trasy koncertowe
Filmografia
Powiązane

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Back_to_Basics&oldid=75024182”