Beton wałowany

Beton wałowany można opisać jako mieszankę betonową o konsystencji wilgotnej układaną poziomymi warstwami i zagęszczaną za pomocą walca wibracyjnego. Według terminologii Amerykańskiego Instytutu Betonu, beton wałowany to „beton zagęszczany przez wałowanie; beton, który w stanie niezwiązanym uniesie ciężar walca w trakcie zagęszczania”^[1].

Mieszanka betonu wałowanego posiada podobne składniki do betonu tradycyjnego, ale w innych proporcjach. Główne składniki to cement portlandzki, popioły lotne, woda, piasek, kruszywo, dodatki mineralne i domieszki chemiczne. Zawartość wody jest mniejsza niż w zwykłym betonie a nominalny maksymalny rozmiar kruszywa wynosi 50 mm. Zagęszczenie wykonuje się za pomocą walca wibracyjnego z gładkim płaszczem.

Beton wałowany znajduje główne zastosowanie przy budowie dróg (najczęściej o znaczeniu lokalnym) i zapór wodnych.

Nawierzchnie drogowe

W drogownictwie beton wałowany znajduje zastosowanie przy budowie:

nawierzchni nośnych dróg przemysłowych i wiejskich,
warstw nośnych (podbudowy) pod nawierzchnią dróg i ścieżek oraz na parkingach,
jako beton wyrównawczy w nakładkach nawierzchniowych w drogownictwie.

Zapory wodne

Beton wałowany został po raz pierwszy użyty na początku lat osiemdziesiątych przy budowie zapór Shimajigawa w Japonii i Willow Creek (Oregon) w USA. Obecnie istnieje ponad 750 zapór wodnych wybudowanych przy użyciu betonu wałowanego, a największą jest 243-metrowa zapora Gilgel Gibe III zbudowana w Etiopii^[1].

Zapora Willow Creek, Oregon USA
Zapora Upper Stillwater, Utah USA

Przypisy

↑ ^a ^b SalamonS. J.W. SalamonS., HansenH. K.G HansenH., Ewolucja w zastosowaniu betonu wałowanego do budowy zapór wodnych, „Cement Wapno Beton” (2018/3), czerwiec 2018 .

[:0-1] SalamonS. J.W. SalamonS., HansenH. K.G HansenH., Ewolucja w zastosowaniu betonu wałowanego do budowy zapór wodnych, „Cement Wapno Beton” (2018/3), czerwiec 2018 .

[1]