Choroba kosmiczna

Choroba kosmiczna – zanik czynności motorycznych organizmu spowodowany długotrwałym przebywaniem w stanie nieważkości^[2].

Szacuje się, że połowa astronautów cierpi na chorobę kosmiczną^[2]. Jej podstawowe objawy, oprócz zaniku czynności motorycznych, to: brak apetytu, nudności i wymioty. Dolegliwości ustępują samoistnie po 2–3 dniach ponownego pobytu na Ziemi.

Spośród wszystkich astronautów najgorzej chorobę tę przechodził Edwin Jacob Garn, dlatego żartobliwie nazwano ją „skalą Garna”^[3].

Przypisy

↑ Mixed Up in Space, NASA. science.nasa.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-17)]..
↑ ^a ^b Tony Quine. Addicted to space: An appreciation of Anousheh Ansari, Part II. „Spaceflight”. 49 (4), s. 144, April 2007. British Interplanetary Society (BIS). ISSN 0038-6340. (ang.).
↑ "he represents the maximum level of space sickness that anyone can ever attain, and so the mark of being totally sick and totally incompetent is one Garn" https://historycollection.jsc.nasa.gov/JSCHistoryPortal/history/oral_histories/StevensonRE/StevensonRE_5-13-99.htm

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Science@NASA-1] Mixed Up in Space, NASA. science.nasa.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-17)]..

[Quine-2] Tony Quine. Addicted to space: An appreciation of Anousheh Ansari, Part II. „Spaceflight”. 49 (4), s. 144, April 2007. British Interplanetary Society (BIS). ISSN 0038-6340. (ang.).

[3] "he represents the maximum level of space sickness that anyone can ever attain, and so the mark of being totally sick and totally incompetent is one Garn" https://historycollection.jsc.nasa.gov/JSCHistoryPortal/history/oral_histories/StevensonRE/StevensonRE_5-13-99.htm

[1]

[2]

[3]