Conrad Busken Huet
Conrad Busken Huet (ur. 28 grudnia 1826 w Hadze, zm. 1886 w Paryżu[a]) – holenderski pisarz, krytyk literacki oraz redaktor[1].
Urodził się we francuskiej rodzinie protestanckiej, studiował teologię na uniwersytecie w Lejdzie, później został pastorem kościoła walońskiego w Haarlem, jednakże zrezygnował z powodu swoich modernistycznych poglądów[2]. W latach 1858–1865 współpracował z liberalnym pisem De Gids[1], w latach 1863–1865 był redaktorem pisma. Wyjechał do Holenderskich Indii Wschodnich, gdzie pracował jako dziennikarz. Podczas ostatnich lat swojego życia mieszkał w Paryżu[2].
Pisał skandalizujące powieści (np. Lidewyde), rozprawy krytycznoliterackie (np. Litterarische fantasiën en kritieken) oraz studia z zakresu dziejów kultury i sztuki Holandii (np. Het land van Rembrandt z zakresu kultury holenderskiej w XVII wieku[2])[1]. Jako krytyk wzorował się na Sainte-Beuve oraz Brandesie. Pisał o klasyce literatury holenderskiej, holenderskich poetach oraz o literaturze klasycznej oraz modernistycznej innych krajów[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Busken Huet Conrad, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-23] .
- ↑ a b c d Conrad Busken Huet, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-07-23] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Różne źródła podają różne daty śmierci. Encyklopedia PWN – 1 maja 1886, internetowe wydanie Encyklopedii Britannica – 1 czerwca 1886, wydanie Encyklopedii Britannica z 1911 r. (tom 4, s. 874) – kwiecień 1886.