Diabelskie sztuczki
Gatunek |
komedia |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
14 września 1962 (Francja) |
Kraj produkcji |
Francja, Włochy |
Język |
francuski, włoski |
Czas trwania |
139/145 |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Michel Audiard, |
Główne role |
Michel Simon, Dany Saval, |
Muzyka |
Georges Garvarentz, |
Zdjęcia |
Roger Fellous |
Scenografia |
François de Lamothe, |
Montaż |
Paul Cayatte |
Produkcja |
Ralph Baum, Claude Jaeger, Robert Amon |
Wytwórnia |
Filmsonor, Mondex Films, Procinex, Incei Film |
Diabelskie sztuczki (org. Le Diable et les Dix Commandements) – francusko-włoska komedia z 1962 roku w reż. Juliena Duviviera.
W 1964 roku film był wyświetlany w kinach polskich z polską wersją dubbingową[1][2].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Na fabułę filmu składa się siedem oddzielnych nowel opowiedzianych przez szatana pod postacią węża. Ukazują one jak perfidne pułapki potrafi on zastawiać na ludzi i w jak w różny sposób sobie oni z nimi radzą – jedni ulegają pokusie i namiętnościom inni nie. Każda z opowieści nawiązuje w ukazanych w nich sytuacjach do Dekalogu[1].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Michel Simon – Jareme Chambard
- Lucien Baroux – biskup
- Claude Nollier – matka przełożona
- Henri Tisot – Philippe
- Dany Saval – Tania
- Roger Nicolas – Paulo
- Mireille Darc – koleżanka Tani
- Betty Beckers – koleżanka z Tani
- Charles Aznavour – Denis
- Lino Ventura – Garigny
- Maurice Biraud – inspektor Louis
- Henri Vilbert – Alexandre
- Maurice Teynac – przeor
- Clement Harari – człowiek Garigny'ego
- Pierre Fromont – człowiek Garigny'ego
- Yana Chouri – kobieta w restauracji
- Micheline Presle – Micheline Allan
- Françoise Arnoul – Françoise
- Mel Ferrer – Philip
- Claude Dauphin – Georges
- Marcel Dalio – jubiler
- Claude Piéplu – ochraniarz Philipa
- Philippe March – ochraniarz Philipa
- René Lefèvre-Bel – majordomus Philipa
- Marie-France Pisier – gość na balu Philipa
- Fernandel – wariat
- Alain Delon – Pierre Messager
- Danielle Darrieux – Clarisse
- Madeleine Robinson – Germaine Messager
- Georges Wilson – Marcel Messager
- Jean-Claude Brialy – kasjer
- Louis de Funès – złodziej
- Armande Navarre – dziewczyna kasjera
- Noël Roquevert – inspektor policji
- Jean Carmet – kloszard
- André Gabriello – żandarm
- Yves Barsacq – epizod
- Edmond Ardisson – epizod
i inni.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Diabelskie sztuczki. „Film”. Nr 30(816), s. 15, 1964-07-26. Warszawa: WAiF.
- ↑ Diabelskie sztuczki. Polski dubbing. [w:] Filmweb [on-line]. [dostęp 2024-12-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diabelskie sztuczki w bazie IMDb (ang.)
- Diabelskie sztuczki w bazie Filmweb