Diaporthales
Diaporthe eres na gałązce drzewa | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd |
Diaporthales |
Nazwa systematyczna | |
Diaporthales Nannf. Nova Acta R. Soc. Scient. upsal., Ser. 4 8(no. 2): 53 (1932)[1] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Diaporthe Nitschke 1870 |
Diaporthales Nannf. – rząd grzybów z klasy Sordariomycetes[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Saprotrofy i pasożyty roślin, gatunki o dużym znaczeniu w fitopatologii leśnej[3]. Często rozwijają się na pędach, korze i drewnie drzew, przyjmując formę wybrzuszeń, brodawek lub krótkich sztyletowatych narośli. Perytecja małe, o kształcie kolbowatym z długimi szyjkami, barwie od ciemnobrunatnej do czarnej. Często wyrastają na tym samym miejscu co anamorfy – koliście wokół wcześniej tam istniejącego pyknidium. Są zagłębione w podkładkach lub pseudopodkładkach w postaci ściśle upakowanych, kulistych zespołów. W zespołach tych szyjki perytecjów ułożone są równolegle lub nieco ukośnie w ten sposób, że wszystkie ujścia znajdują się w wystającej ponad perytecjum brodawce lub tarczce (egzotecjum). Worki prototunikowe, zazwyczaj grubościenne, cylindryczne, wrzecionowate lub maczugowate, początkowo tworzące pęczki na dnie perytecjum. Po dojrzeniu odrywają się od strzępek i tkwią luźno rozrzucone w perytecjum. Rozsiewane są za pomocą nieamyloidalnego i silnie załamującego światło aparatu apikalnego mającego postać pierścienia. Pod mikroskopem jest widoczny jako dwie świecące, eliptyczne plamki, czasami jednak jest mało widoczny. W dojrzałych perytecjach brak wstawek[4].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
- Taksonomia
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rzędu tego należą:
- rodzina Acrodictyaceae J.W. Xia & X.G. Zhang 2017
- rodzina Apiosporopsidaceae Senan., Maharachch. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Apoharknessiaceae Senan., Maharachch. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Asterosporiaceae Senan., Maharachch. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Auratiopycnidiellaceae Senan., Maharachch. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Coryneaceae Corda 1839
- rodzina Cryphonectriaceae Gryzenh. & M.J. Wingf. 2006
- rodzina Diaporthaceae Höhn. ex Wehm. 1926
- rodzina Diaporthosporellaceae C.M. Tian & Q. Yang 2018
- rodzina Diaporthostomataceae X.L. Fan & C.M. Tian 2018
- rodzina Dwiroopaceae K.V. Xavier, A.N. KC, J.Z. Groenew., Vallad & Crous 2019
- rodzina Erythrogloeaceae Senan., Maharachch. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Foliocryphiaceae C.M. Tian, N. Jiang & Crous 2020
- rodzina Gnomoniaceae G. Winter 1886
- rodzina Harknessiaceae Crous 2012
- rodzina Juglanconidaceae Voglmayr & Jaklitsch 2017
- rodzina Lamproconiaceae C. Norphanphoun, T.C. Wen & K.D. Hyde 2016
- rodzina Macrohilaceae Crous 2015
- rodzina Mastigosporellaceae C.M. Tian, N. Jiang & Crous 2020
- rodzina Melanconidaceae G. Winter 1886
- rodzina Melanconiellaceae Senan., Maharachch. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Melanosporellaceae C.M. Tian & Z. Du 2017
- rodzina Phaeoappendicosporaceae Crous & M.J. Wingf. 2019
- rodzina Phaeochorellaceae Guterres, Galvão-Elias & Dianese 2019
- rodzina Prosopidicolaceae Senan. & K.D. Hyde 2017
- rodzina Pseudomelanconidaceae C.M. Tian & X.L. Fan 2018
- rodzina Pseudoplagiostomataceae Cheew., M.J. Wingf. & Crous 2010
- rodzina Pyrisporaceae C.M. Tian & N. Jiang 2021
- rodzina Schizoparmaceae Rossman, D.F. Farr & Castl. 2007
- rodzina Sydowiellaceae Lar.N. Vassiljeva 1987
- rodzina Synnemasporellaceae X.L. Fan & J.D.P. Bezerra 2018
- rodzina Tubakiaceae U. Braun, J.Z. Groenew. & Crous 2018
- rodzina Valsaceae Tul. & C. Tul. 1861
- rodzina Incertae sedis
- liczne rodzaje incertae sedis[2].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-13] (ang.).
- ↑ a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-07] .
- ↑ Karol Manka , Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, ISBN 83-09-01793-6 .
- ↑ Joanna Marcinkowska , Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7 .
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2017-08-24] .