Dyskusja:Jerzy Niemirycz

Moja uwaga: jesienią 1655 Niemirycz podsunął Karolowi X Gustawowi do akceptacji akt o równości religijnej różnych wyznań w Rzeczypospolitej - król odmówił. Przypomnę: Szwecja była państwem luterańskim, nietolerancyjnym, kalwinizm i katolicyzm były w niej zakazane. Cytuję: "W 1648 wybuchło powstanie Chmielnickiego, którego ofiarami padali przede wszystkim Polacy, a także arianie i Żydzi" Czyżby arianie nie byli Polakami?

• Aby ułatwić realizację tego planu, Niemirycz formalnie przyjął prawosławie Jasienica pisze o tym Stanisław Kot ma słuszność, kiedy twierdzi, że nie można przypisywać tego postępku samej tylko koniunkturze politycznej. Znamy jedynie fragmenty obszernego listu, który Niemirycz skierował do sławnego myśliciela i pisarza ariańskiego, Samuela Przypkowskiego. Ale i to, co przetrwało, świadczy o rozczarowaniu do stosunków panujących w obozie ewangelików, o wygasaniu złudzeń. Odwieczna Cerkiew wydała się pożądaną przystanią sceptycznemu znawcy Europy, który doszedł do wniosku, że „nie ma żadnej takiej sekty, w której by kwitła doskonała miłość, prawdziwa oznaka uczniów Chrystusa". Pilot Pirx (dyskusja) 19:45, 9 paź 2017 (CEST)